vincĭor - Diatesi passiva

(vincĭo, vincis, vinxi, vinctum, vincīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
vincĭor
II sing.
vincīris, vincīre
III sing.
vincītur
I plur.
vincīmur
II plur.
vincimĭni
III plur.
vinciuntur
IMPERFETTO
I sing.
vinciēbar
II sing.
vinciebāris, vinciebāre
III sing.
vinciebātur
I plur.
vinciebāmur
II plur.
vinciebamĭni
III plur.
vinciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
vincĭar
II sing.
vinciēris, vinciēre
III sing.
vinciētur
I plur.
vinciēmur
II plur.
vinciemĭni
III plur.
vincientur
PERFETTO
I sing.
vinctus, –a, –um sum
II sing.
vinctus, –a, –um es
III sing.
vinctus, –a, –um est
I plur.
vincti, –ae, –a sumus
II plur.
vincti, –ae, –a estis
III plur.
vincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vinctus, –a, –um eram
II sing.
vinctus, –a, –um eras
III sing.
vinctus, –a, –um erat
I plur.
vincti, –ae, –a eramus
II plur.
vincti, –ae, –a eratis
III plur.
vincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
vinctus, –a, –um ero
II sing.
vinctus, –a, –um eris
III sing.
vinctus, –a, –um erit
I plur.
vincti, –ae, –a erimus
II plur.
vincti, –ae, –a eritis
III plur.
vincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
vincĭar
II sing.
vinciāris, vinciāre
III sing.
vinciātur
I plur.
vinciāmur
II plur.
vinciamĭni
III plur.
vinciantur
IMPERFETTO
I sing.
vincīrer
II sing.
vincirēris, vinxirēre
III sing.
vincirētur
I plur.
vincirēmur
II plur.
vincirēmini
III plur.
vincirentur
PERFETTO
I sing.
vinctus, –a, –um sim
II sing.
vinctus, –a, –um sis
III sing.
vinctus, –a, –um sit
I plur.
vincti, –ae, –a simus
II plur.
vincti, –ae, –a sitis
III plur.
vincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
vinctus, –a, –um essem
II sing.
vinctus, –a, –um esses
III sing.
vinctus, –a, –um esset
I plur.
vincti, –ae, –a essemus
II plur.
vincti, –ae, –a essetis
III plur.
vincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
vincīre
II plur.
vincimĭni
FUTURO
II sing.
vincītor
III sing.
vincītor
II plur.
III plur.
vinciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
vinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
vincīri
PERFETTO
Singolare:
vinctus, –a, –um esse
Plurale:
vincti, –ae, –a esse
FUTURO
vinctum esse
GERUNDIVO
vinciendus, –a, –um
SUPINO
vinctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:VINCIOR100}}
---CACHE---