subplantor - Diatesi passiva
(subplanto, subplantas, subplantavi, subplantatum, subplantāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subplantor
II sing.
subplantāris, subplantāre
III sing.
subplantātur
I plur.
subplantāmur
II plur.
subplantamĭni
III plur.
subplantantur
IMPERFETTO
I sing.
subplantābar
II sing.
subplantabāris, subplantabāre
III sing.
subplantabātur
I plur.
subplantabāmur
II plur.
subplantabamĭni
III plur.
subplantabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subplantābor
II sing.
subplantabĕris, subplantabĕre
III sing.
subplantabĭtur
I plur.
subplantabĭmur
II plur.
subplantabimĭni
III plur.
subplantabuntur
PERFETTO
I sing.
subplantatus, –a, –um sum
II sing.
subplantatus, –a, –um es
III sing.
subplantatus, –a, –um est
I plur.
subplantati, –ae, –a sumus
II plur.
subplantati, –ae, –a estis
III plur.
subplantati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subplantatus, –a, –um eram
II sing.
subplantatus, –a, –um eras
III sing.
subplantatus, –a, –um erat
I plur.
subplantati, –ae, –a eramus
II plur.
subplantati, –ae, –a eratis
III plur.
subplantati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subplantatus, –a, –um ero
II sing.
subplantatus, –a, –um eris
III sing.
subplantatus, –a, –um erit
I plur.
subplantati, –ae, –a erimus
II plur.
subplantati, –ae, –a eritis
III plur.
subplantati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subplanter
II sing.
subplantēris, subplantēre
III sing.
subplantētur
I plur.
subplantēmur
II plur.
subplantemĭni
III plur.
subplantentur
IMPERFETTO
I sing.
subplantārer
II sing.
subplantarēris, subplantarēre
III sing.
subplantarētur
I plur.
subplantarēmur
II plur.
subplantaremĭni
III plur.
subplantarentur
PERFETTO
I sing.
subplantatus, –a, –um sim
II sing.
subplantatus, –a, –um sis
III sing.
subplantatus, –a, –um sit
I plur.
subplantati, –ae, –a simus
II plur.
subplantati, –ae, –a sitis
III plur.
subplantati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subplantatus, –a, –um essem
II sing.
subplantatus, –a, –um esses
III sing.
subplantatus, –a, –um esset
I plur.
subplantati, –ae, –a essemus
II plur.
subplantati, –ae, –a essetis
III plur.
subplantati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subplantāre
II plur.
subplantamĭni
FUTURO
II sing.
subplantātor
III sing.
subplantātor
II plur.
–
III plur.
subplantantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subplantatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subplantāri
PERFETTO
Singolare:
subplantatus, –a, –um esse
Plurale:
subplantati, –ae, –a esse
FUTURO
subplantatum esse
GERUNDIVO
subplantandus, –a, –um
SUPINO
subplantatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
subplantor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android