subponor - Diatesi passiva

(subpono, subponis, subposui, subpositum, subponĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
subponor
II sing.
subponĕris, subponĕre
III sing.
subponĭtur
I plur.
subponĭmur
II plur.
subponimĭni
III plur.
subponuntur
IMPERFETTO
I sing.
subponēbar
II sing.
subponebāris, subponebāre
III sing.
subponebātur
I plur.
subponebāmur
II plur.
subponebamĭni
III plur.
subponebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
subponar
II sing.
subponēris, subponēre
III sing.
subponētur
I plur.
subponēmur
II plur.
subponemĭni
III plur.
subponentur
PERFETTO
I sing.
subpositus, –a, –um sum
II sing.
subpositus, –a, –um es
III sing.
subpositus, –a, –um est
I plur.
subpositi, –ae, –a sumus
II plur.
subpositi, –ae, –a estis
III plur.
subpositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subpositus, –a, –um eram
II sing.
subpositus, –a, –um eras
III sing.
subpositus, –a, –um erat
I plur.
subpositi, –ae, –a eramus
II plur.
subpositi, –ae, –a eratis
III plur.
subpositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subpositus, –a, –um ero
II sing.
subpositus, –a, –um eris
III sing.
subpositus, –a, –um erit
I plur.
subpositi, –ae, –a erimus
II plur.
subpositi, –ae, –a eritis
III plur.
subpositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
subponar
II sing.
subponāris, subponāre
III sing.
subponātur
I plur.
subponāmur
II plur.
subponamĭni
III plur.
subponantur
IMPERFETTO
I sing.
subponĕrer
II sing.
subponerēris, subponerēre
III sing.
subponerētur
I plur.
subponerēmur
II plur.
subponeremĭni
III plur.
subponerentur
PERFETTO
I sing.
subpositus, –a, –um sim
II sing.
subpositus, –a, –um sis
III sing.
subpositus, –a, –um sit
I plur.
subpositi, –ae, –a simus
II plur.
subpositi, –ae, –a sitis
III plur.
subpositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subpositus, –a, –um essem
II sing.
subpositus, –a, –um esses
III sing.
subpositus, –a, –um esset
I plur.
subpositi, –ae, –a essemus
II plur.
subpositi, –ae, –a essetis
III plur.
subpositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
subponĕre
II plur.
subponimĭni
FUTURO
II sing.
subponĭtor
III sing.
subponĭtor
II plur.
III plur.
subponuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
subpositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
subponi
PERFETTO
Singolare:
subpositus, –a, –um esse
Plurale:
subpositi, –ae, –a esse
FUTURO
subpositum esse
GERUNDIVO
subponendus, –a, –um
SUPINO
subpositu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUBPONOR100}}