rescindor - Diatesi passiva
(rescindo, rescindis, rescidi, rescissum, rescindĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rescindor
II sing.
rescindĕris, rescindĕre
III sing.
rescindĭtur
I plur.
rescindĭmur
II plur.
rescindimĭni
III plur.
rescinduntur
IMPERFETTO
I sing.
rescindēbar
II sing.
rescindebāris, rescindebāre
III sing.
rescindebātur
I plur.
rescindebāmur
II plur.
rescindebamĭni
III plur.
rescindebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rescindar
II sing.
rescindēris, rescindēre
III sing.
rescindētur
I plur.
rescindēmur
II plur.
rescindemĭni
III plur.
rescindentur
PERFETTO
I sing.
rescissus, –a, –um sum
II sing.
rescissus, –a, –um es
III sing.
rescissus, –a, –um est
I plur.
rescissi, –ae, –a sumus
II plur.
rescissi, –ae, –a estis
III plur.
rescissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
rescissus, –a, –um eram
II sing.
rescissus, –a, –um eras
III sing.
rescissus, –a, –um erat
I plur.
rescissi, –ae, –a eramus
II plur.
rescissi, –ae, –a eratis
III plur.
rescissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
rescissus, –a, –um ero
II sing.
rescissus, –a, –um eris
III sing.
rescissus, –a, –um erit
I plur.
rescissi, –ae, –a erimus
II plur.
rescissi, –ae, –a eritis
III plur.
rescissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rescindar
II sing.
rescindāris, rescindāre
III sing.
rescindātur
I plur.
rescindāmur
II plur.
rescindamĭni
III plur.
rescindantur
IMPERFETTO
I sing.
rescindĕrer
II sing.
rescinderēris, rescinderēre
III sing.
rescinderētur
I plur.
rescinderēmur
II plur.
rescinderemĭni
III plur.
rescinderentur
PERFETTO
I sing.
rescissus, –a, –um sim
II sing.
rescissus, –a, –um sis
III sing.
rescissus, –a, –um sit
I plur.
rescissi, –ae, –a simus
II plur.
rescissi, –ae, –a sitis
III plur.
rescissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
rescissus, –a, –um essem
II sing.
rescissus, –a, –um esses
III sing.
rescissus, –a, –um esset
I plur.
rescissi, –ae, –a essemus
II plur.
rescissi, –ae, –a essetis
III plur.
rescissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rescindĕre
II plur.
rescindimĭni
FUTURO
II sing.
rescindĭtor
III sing.
rescindĭtor
II plur.
–
III plur.
rescinduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
rescissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rescindi
PERFETTO
Singolare:
rescissus, –a, –um esse
Plurale:
rescissi, –ae, –a esse
FUTURO
rescissum esse
GERUNDIVO
rescindendus, –a, –um
SUPINO
rescissu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rescindor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android