rĕfīgor - Diatesi passiva
(rĕfīgo, rĕfīgis, refixi, refixum, rĕfīgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfīgor
II sing.
rĕfīgĕris, rĕfīgĕre
III sing.
rĕfīgĭtur
I plur.
rĕfīgĭmur
II plur.
rĕfīgimĭni
III plur.
rĕfīguntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfīgēbar
II sing.
rĕfīgebāris, rĕfīgebāre
III sing.
rĕfīgebātur
I plur.
rĕfīgebāmur
II plur.
rĕfīgebamĭni
III plur.
rĕfīgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfīgar
II sing.
rĕfīgēris, rĕfīgēre
III sing.
rĕfīgētur
I plur.
rĕfīgēmur
II plur.
rĕfīgemĭni
III plur.
rĕfīgentur
PERFETTO
I sing.
refixus, –a, –um sum
II sing.
refixus, –a, –um es
III sing.
refixus, –a, –um est
I plur.
refixi, –ae, –a sumus
II plur.
refixi, –ae, –a estis
III plur.
refixi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refixus, –a, –um eram
II sing.
refixus, –a, –um eras
III sing.
refixus, –a, –um erat
I plur.
refixi, –ae, –a eramus
II plur.
refixi, –ae, –a eratis
III plur.
refixi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refixus, –a, –um ero
II sing.
refixus, –a, –um eris
III sing.
refixus, –a, –um erit
I plur.
refixi, –ae, –a erimus
II plur.
refixi, –ae, –a eritis
III plur.
refixi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfīgar
II sing.
rĕfīgāris, rĕfīgāre
III sing.
rĕfīgātur
I plur.
rĕfīgāmur
II plur.
rĕfīgamĭni
III plur.
rĕfīgantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfīgĕrer
II sing.
rĕfīgerēris, rĕfīgerēre
III sing.
rĕfīgerētur
I plur.
rĕfīgerēmur
II plur.
rĕfīgeremĭni
III plur.
rĕfīgerentur
PERFETTO
I sing.
refixus, –a, –um sim
II sing.
refixus, –a, –um sis
III sing.
refixus, –a, –um sit
I plur.
refixi, –ae, –a simus
II plur.
refixi, –ae, –a sitis
III plur.
refixi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refixus, –a, –um essem
II sing.
refixus, –a, –um esses
III sing.
refixus, –a, –um esset
I plur.
refixi, –ae, –a essemus
II plur.
refixi, –ae, –a essetis
III plur.
refixi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕfīgĕre
II plur.
rĕfīgimĭni
FUTURO
II sing.
rĕfīgĭtor
III sing.
rĕfīgĭtor
II plur.
–
III plur.
rĕfīguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
refixus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕfīgi
PERFETTO
Singolare:
refixus, –a, –um esse
Plurale:
refixi, –ae, –a esse
FUTURO
refixum esse
GERUNDIVO
rĕfīgendus, –a, –um
SUPINO
refixu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕfīgor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android