rĕfirmor - Diatesi passiva
(rĕfirmo, rĕfirmas, refirmatum, rĕfirmāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfirmor
II sing.
rĕfirmāris, rĕfirmāre
III sing.
rĕfirmātur
I plur.
rĕfirmāmur
II plur.
rĕfirmamĭni
III plur.
rĕfirmantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfirmābar
II sing.
rĕfirmabāris, rĕfirmabāre
III sing.
rĕfirmabātur
I plur.
rĕfirmabāmur
II plur.
rĕfirmabamĭni
III plur.
rĕfirmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfirmābor
II sing.
rĕfirmabĕris, rĕfirmabĕre
III sing.
rĕfirmabĭtur
I plur.
rĕfirmabĭmur
II plur.
rĕfirmabimĭni
III plur.
rĕfirmabuntur
PERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um sum
II sing.
refirmatus, –a, –um es
III sing.
refirmatus, –a, –um est
I plur.
refirmati, –ae, –a sumus
II plur.
refirmati, –ae, –a estis
III plur.
refirmati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um eram
II sing.
refirmatus, –a, –um eras
III sing.
refirmatus, –a, –um erat
I plur.
refirmati, –ae, –a eramus
II plur.
refirmati, –ae, –a eratis
III plur.
refirmati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refirmatus, –a, –um ero
II sing.
refirmatus, –a, –um eris
III sing.
refirmatus, –a, –um erit
I plur.
refirmati, –ae, –a erimus
II plur.
refirmati, –ae, –a eritis
III plur.
refirmati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfirmer
II sing.
rĕfirmēris, rĕfirmēre
III sing.
rĕfirmētur
I plur.
rĕfirmēmur
II plur.
rĕfirmemĭni
III plur.
rĕfirmentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfirmārer
II sing.
rĕfirmarēris, rĕfirmarēre
III sing.
rĕfirmarētur
I plur.
rĕfirmarēmur
II plur.
rĕfirmaremĭni
III plur.
rĕfirmarentur
PERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um sim
II sing.
refirmatus, –a, –um sis
III sing.
refirmatus, –a, –um sit
I plur.
refirmati, –ae, –a simus
II plur.
refirmati, –ae, –a sitis
III plur.
refirmati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um essem
II sing.
refirmatus, –a, –um esses
III sing.
refirmatus, –a, –um esset
I plur.
refirmati, –ae, –a essemus
II plur.
refirmati, –ae, –a essetis
III plur.
refirmati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕfirmāre
II plur.
rĕfirmamĭni
FUTURO
II sing.
rĕfirmātor
III sing.
rĕfirmātor
II plur.
–
III plur.
rĕfirmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
refirmatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕfirmāri
PERFETTO
Singolare:
refirmatus, –a, –um esse
Plurale:
refirmati, –ae, –a esse
FUTURO
refirmatum esse
GERUNDIVO
rĕfirmandus, –a, –um
SUPINO
refirmatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕfirmor v. tr. I coniug.
---CACHE---

I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android