rĕfirmor - Diatesi passiva

(rĕfirmo, rĕfirmas, refirmatum, rĕfirmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfirmor
II sing.
rĕfirmāris, rĕfirmāre
III sing.
rĕfirmātur
I plur.
rĕfirmāmur
II plur.
rĕfirmamĭni
III plur.
rĕfirmantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfirmābar
II sing.
rĕfirmabāris, rĕfirmabāre
III sing.
rĕfirmabātur
I plur.
rĕfirmabāmur
II plur.
rĕfirmabamĭni
III plur.
rĕfirmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfirmābor
II sing.
rĕfirmabĕris, rĕfirmabĕre
III sing.
rĕfirmabĭtur
I plur.
rĕfirmabĭmur
II plur.
rĕfirmabimĭni
III plur.
rĕfirmabuntur
PERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um sum
II sing.
refirmatus, –a, –um es
III sing.
refirmatus, –a, –um est
I plur.
refirmati, –ae, –a sumus
II plur.
refirmati, –ae, –a estis
III plur.
refirmati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um eram
II sing.
refirmatus, –a, –um eras
III sing.
refirmatus, –a, –um erat
I plur.
refirmati, –ae, –a eramus
II plur.
refirmati, –ae, –a eratis
III plur.
refirmati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refirmatus, –a, –um ero
II sing.
refirmatus, –a, –um eris
III sing.
refirmatus, –a, –um erit
I plur.
refirmati, –ae, –a erimus
II plur.
refirmati, –ae, –a eritis
III plur.
refirmati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfirmer
II sing.
rĕfirmēris, rĕfirmēre
III sing.
rĕfirmētur
I plur.
rĕfirmēmur
II plur.
rĕfirmemĭni
III plur.
rĕfirmentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfirmārer
II sing.
rĕfirmarēris, rĕfirmarēre
III sing.
rĕfirmarētur
I plur.
rĕfirmarēmur
II plur.
rĕfirmaremĭni
III plur.
rĕfirmarentur
PERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um sim
II sing.
refirmatus, –a, –um sis
III sing.
refirmatus, –a, –um sit
I plur.
refirmati, –ae, –a simus
II plur.
refirmati, –ae, –a sitis
III plur.
refirmati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refirmatus, –a, –um essem
II sing.
refirmatus, –a, –um esses
III sing.
refirmatus, –a, –um esset
I plur.
refirmati, –ae, –a essemus
II plur.
refirmati, –ae, –a essetis
III plur.
refirmati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕfirmāre
II plur.
rĕfirmamĭni
FUTURO
II sing.
rĕfirmātor
III sing.
rĕfirmātor
II plur.
III plur.
rĕfirmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
refirmatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕfirmāri
PERFETTO
Singolare:
refirmatus, –a, –um esse
Plurale:
refirmati, –ae, –a esse
FUTURO
refirmatum esse
GERUNDIVO
rĕfirmandus, –a, –um
SUPINO
refirmatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:REFIRMOR100}}
---CACHE---