rĕfĭcĭor - Diatesi passiva
(rĕfĭcĭo, rĕfĭcis, refeci, refectum, rĕfĭcĕre)verbo transitivo III coniugazione in -io
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfĭcĭor
II sing.
rĕfĭcĕris, rĕfĭcĕre
III sing.
rĕfĭcĭtur
I plur.
rĕfĭcĭmur
II plur.
rĕfĭcimĭni
III plur.
rĕfĭciuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfĭciēbar
II sing.
rĕfĭciebāris, rĕfĭciebāre
III sing.
rĕfĭciebātur
I plur.
rĕfĭciebāmur
II plur.
rĕfĭciebamĭni
III plur.
rĕfĭciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕfĭcĭar
II sing.
rĕfĭciēris, rĕfĭciēre
III sing.
rĕfĭciētur
I plur.
rĕfĭciēmur
II plur.
rĕfĭciemĭni
III plur.
rĕfĭcientur
PERFETTO
I sing.
refectus, –a, –um sum
II sing.
refectus, –a, –um es
III sing.
refectus, –a, –um est
I plur.
refecti, –ae, –a sumus
II plur.
refecti, –ae, –a estis
III plur.
refecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refectus, –a, –um eram
II sing.
refectus, –a, –um eras
III sing.
refectus, –a, –um erat
I plur.
refecti, –ae, –a eramus
II plur.
refecti, –ae, –a eratis
III plur.
refecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
refectus, –a, –um ero
II sing.
refectus, –a, –um eris
III sing.
refectus, –a, –um erit
I plur.
refecti, –ae, –a erimus
II plur.
refecti, –ae, –a eritis
III plur.
refecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕfĭcĭar
II sing.
rĕfĭciāris, rĕfĭciāre
III sing.
rĕfĭciātur
I plur.
rĕfĭciāmur
II plur.
rĕfĭciamĭni
III plur.
rĕfĭciantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕfĭcĕrer
II sing.
rĕfĭcerēris, rĕfĭcerēre
III sing.
rĕfĭcerētur
I plur.
rĕfĭcerēmur
II plur.
rĕfĭceremĭni
III plur.
rĕfĭcerentur
PERFETTO
I sing.
refectus, –a, –um sim
II sing.
refectus, –a, –um sis
III sing.
refectus, –a, –um sit
I plur.
refecti, –ae, –a simus
II plur.
refecti, –ae, –a sitis
III plur.
refecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
refectus, –a, –um essem
II sing.
refectus, –a, –um esses
III sing.
refectus, –a, –um esset
I plur.
refecti, –ae, –a essemus
II plur.
refecti, –ae, –a essetis
III plur.
refecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
–
II plur.
–
FUTURO
II sing.
–
III sing.
–
II plur.
–
III plur.
–
PARTICIPIO
PERFETTO
refectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕfĭci
PERFETTO
Singolare:
refectus, –a, –um esse
Plurale:
refecti, –ae, –a esse
FUTURO
refectum esse
GERUNDIVO
rĕfĭciendus, –a, –um
SUPINO
refectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕfĭcĭor v. tr. III coniug. in -io
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android