Donazione

praevertor - Diatesi passiva

(praeverto, praevertis, praeverti, praeversum, praevertĕre)

verbo transitivo e intransitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praevertor
II sing.
praevertĕris, praevertĕre
III sing.
praevertĭtur
I plur.
praevertĭmur
II plur.
praevertimĭni
III plur.
praevertuntur
IMPERFETTO
I sing.
praevertēbar
II sing.
praevertebāris, praevertebāre
III sing.
praevertebātur
I plur.
praevertebāmur
II plur.
praevertebamĭni
III plur.
praevertebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praevertar
II sing.
praevertēris, praevertēre
III sing.
praevertētur
I plur.
praevertēmur
II plur.
praevertemĭni
III plur.
praevertentur
PERFETTO
I sing.
praeversus, –a, –um sum
II sing.
praeversus, –a, –um es
III sing.
praeversus, –a, –um est
I plur.
praeversi, –ae, –a sumus
II plur.
praeversi, –ae, –a estis
III plur.
praeversi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeversus, –a, –um eram
II sing.
praeversus, –a, –um eras
III sing.
praeversus, –a, –um erat
I plur.
praeversi, –ae, –a eramus
II plur.
praeversi, –ae, –a eratis
III plur.
praeversi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeversus, –a, –um ero
II sing.
praeversus, –a, –um eris
III sing.
praeversus, –a, –um erit
I plur.
praeversi, –ae, –a erimus
II plur.
praeversi, –ae, –a eritis
III plur.
praeversi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praevertar
II sing.
praevertāris, praevertāre
III sing.
praevertātur
I plur.
praevertāmur
II plur.
praevertamĭni
III plur.
praevertantur
IMPERFETTO
I sing.
praevertĕrer
II sing.
praeverterēris, praeverterēre
III sing.
praeverterētur
I plur.
praeverterēmur
II plur.
praeverteremĭni
III plur.
praeverterentur
PERFETTO
I sing.
praeversus, –a, –um sim
II sing.
praeversus, –a, –um sis
III sing.
praeversus, –a, –um sit
I plur.
praeversi, –ae, –a simus
II plur.
praeversi, –ae, –a sitis
III plur.
praeversi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeversus, –a, –um essem
II sing.
praeversus, –a, –um esses
III sing.
praeversus, –a, –um esset
I plur.
praeversi, –ae, –a essemus
II plur.
praeversi, –ae, –a essetis
III plur.
praeversi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praevertĕre
II plur.
praevertĭmini
FUTURO
II sing.
praevertĭtor
III sing.
praevertĭtor
II plur.
–
III plur.
praevertuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeversus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeverti
PERFETTO
Singolare:
praeversus, –a, –um esse
Plurale:
praeversi, –ae, –a esse
FUTURO
praeversum esse
GERUNDIVO
praevertendus, –a, –um
SUPINO
praeversu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praeverto
praevertor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeversūrūs agg. part. fut.
praeversus agg. part. perf. I cl.
praeversus agg. inf. perf.
praevertens agg. part. pres. II cl.
praeverto v. tr. e intr. III coniug.
praevertor v. tr. e intr. III coniug.
praevertor v. tr. e intr. dep. III coniug.
praevĕtĭtus agg. I cl.
praevĭans agg. II cl.
praevĭdens agg. part. pres. II cl.
praevĭdĕo v. tr. II coniug.
praevĭdĕor v. tr. II coniug.
praevĭgĭlans agg. part. pres. II cl.
praevĭgĭlo v. intr. I coniug.
praevinciens agg. part. pres. II cl.
praevincĭo v. tr. IV coniug.
praevincĭor v. tr. IV coniug.
praevinctūrūs agg. part. fut.
praevinctus agg. part. perf. I cl.
praevinctus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEVERTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android