Donazione

praevincĭor - Diatesi passiva

(praevincĭo, praevincis, praevinxi, praevinctum, praevincīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praevincĭor
II sing.
praevincīris, praevincīre
III sing.
praevincītur
I plur.
praevincīmur
II plur.
praevincimĭni
III plur.
praevinciuntur
IMPERFETTO
I sing.
praevinciēbar
II sing.
praevinciebāris, praevinciebāre
III sing.
praevinciebātur
I plur.
praevinciebāmur
II plur.
praevinciebamĭni
III plur.
praevinciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praevincĭar
II sing.
praevinciēris, praevinciēre
III sing.
praevinciētur
I plur.
praevinciēmur
II plur.
praevinciemĭni
III plur.
praevincientur
PERFETTO
I sing.
praevinctus, –a, –um sum
II sing.
praevinctus, –a, –um es
III sing.
praevinctus, –a, –um est
I plur.
praevincti, –ae, –a sumus
II plur.
praevincti, –ae, –a estis
III plur.
praevincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praevinctus, –a, –um eram
II sing.
praevinctus, –a, –um eras
III sing.
praevinctus, –a, –um erat
I plur.
praevincti, –ae, –a eramus
II plur.
praevincti, –ae, –a eratis
III plur.
praevincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praevinctus, –a, –um ero
II sing.
praevinctus, –a, –um eris
III sing.
praevinctus, –a, –um erit
I plur.
praevincti, –ae, –a erimus
II plur.
praevincti, –ae, –a eritis
III plur.
praevincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praevincĭar
II sing.
praevinciāris, praevinciāre
III sing.
praevinciātur
I plur.
praevinciāmur
II plur.
praevinciamĭni
III plur.
praevinciantur
IMPERFETTO
I sing.
praevincīrer
II sing.
praevincirēris, praevinxirēre
III sing.
praevincirētur
I plur.
praevincirēmur
II plur.
praevincirēmini
III plur.
praevincirentur
PERFETTO
I sing.
praevinctus, –a, –um sim
II sing.
praevinctus, –a, –um sis
III sing.
praevinctus, –a, –um sit
I plur.
praevincti, –ae, –a simus
II plur.
praevincti, –ae, –a sitis
III plur.
praevincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praevinctus, –a, –um essem
II sing.
praevinctus, –a, –um esses
III sing.
praevinctus, –a, –um esset
I plur.
praevincti, –ae, –a essemus
II plur.
praevincti, –ae, –a essetis
III plur.
praevincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praevincīre
II plur.
praevincimĭni
FUTURO
II sing.
praevincītor
III sing.
praevincītor
II plur.
–
III plur.
praevinciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praevinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praevincīri
PERFETTO
Singolare:
praevinctus, –a, –um esse
Plurale:
praevincti, –ae, –a esse
FUTURO
praevinctum esse
GERUNDIVO
praevinciendus, –a, –um
SUPINO
praevinctu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praevincĭo
praevinctūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praevĭdĕor v. tr. II coniug.
praevĭgĭlans agg. part. pres. II cl.
praevĭgĭlo v. intr. I coniug.
praevinciens agg. part. pres. II cl.
praevincĭo v. tr. IV coniug.
praevincĭor v. tr. IV coniug.
praevinctūrūs agg. part. fut.
praevinctus agg. part. perf. I cl.
praevinctus agg. inf. perf.
praevĭrĭdans agg. II cl.
praevĭrĭdis agg. II cl.
praevīsē avv.
praevisūrūs agg. part. fut.
praevisus agg. part. perf. I cl.
praevisus agg. inf. perf.
praevĭtĭans agg. part. pres. II cl.
praevĭtĭo v. tr. I coniug.
praevĭtĭor v. tr. I coniug.
praevĭus agg. I cl.
praevŏlans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAEVINCIOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android