praevellor - Diatesi passiva
(praevello, praevellis, praevulsi, praevulsum, praevellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praevellor
II sing.
praevellĕris, praevellĕre
III sing.
praevellĭtur
I plur.
praevellĭmur
II plur.
praevellimĭni
III plur.
praevelluntur
IMPERFETTO
I sing.
praevellēbar
II sing.
praevellebāris, praevellebāre
III sing.
praevellebātur
I plur.
praevellebāmur
II plur.
praevellebamĭni
III plur.
praevellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praevellar
II sing.
praevellēris, praevellēre
III sing.
praevellētur
I plur.
praevellēmur
II plur.
praevellemĭni
III plur.
praevellentur
PERFETTO
I sing.
praevulsus, –a, –um sum
II sing.
praevulsus, –a, –um es
III sing.
praevulsus, –a, –um est
I plur.
praevulsi, –ae, –a sumus
II plur.
praevulsi, –ae, –a estis
III plur.
praevulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praevulsus, –a, –um eram
II sing.
praevulsus, –a, –um eras
III sing.
praevulsus, –a, –um erat
I plur.
praevulsi, –ae, –a eramus
II plur.
praevulsi, –ae, –a eratis
III plur.
praevulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praevulsus, –a, –um ero
II sing.
praevulsus, –a, –um eris
III sing.
praevulsus, –a, –um erit
I plur.
praevulsi, –ae, –a erimus
II plur.
praevulsi, –ae, –a eritis
III plur.
praevulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praevellar
II sing.
praevellāris, praevellāre
III sing.
praevellātur
I plur.
praevellāmur
II plur.
praevellamĭni
III plur.
praevellantur
IMPERFETTO
I sing.
praevellĕrer
II sing.
praevellerēris, praevellerēre
III sing.
praevellerētur
I plur.
praevellerēmur
II plur.
praevelleremĭni
III plur.
praevellerentur
PERFETTO
I sing.
praevulsus, –a, –um sim
II sing.
praevulsus, –a, –um sis
III sing.
praevulsus, –a, –um sit
I plur.
praevulsi, –ae, –a simus
II plur.
praevulsi, –ae, –a sitis
III plur.
praevulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praevulsus, –a, –um essem
II sing.
praevulsus, –a, –um esses
III sing.
praevulsus, –a, –um esset
I plur.
praevulsi, –ae, –a essemus
II plur.
praevulsi, –ae, –a essetis
III plur.
praevulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praevellĕre
II plur.
praevellimĭni
FUTURO
II sing.
praevellĭtor
III sing.
praevellĭtor
II plur.
–
III plur.
praevelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praevulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praevelli
PERFETTO
Singolare:
praevulsus, –a, –um esse
Plurale:
praevulsi, –ae, –a esse
FUTURO
praevulsum esse
GERUNDIVO
praevellendus, –a, –um
SUPINO
praevulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praevellor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android