Donazione

praevĕhor - Diatesi attiva

(praevĕhor, praevĕhĕris, praevectus sum, praevĕhi)

verbo transitivo e intransitivo deponente III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praevĕhor
II sing.
praevĕhĕris, praevĕhĕre
III sing.
praevĕhĭtur
I plur.
praevĕhĭmur
II plur.
praevĕhimĭni
III plur.
praevĕhuntur
IMPERFETTO
I sing.
praevĕhēbar
II sing.
praevĕhebāris, praevĕhebāre
III sing.
praevĕhebātur
I plur.
praevĕhebāmur
II plur.
praevĕhebamĭni
III plur.
praevĕhebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praevĕhar
II sing.
praevĕhēris, praevĕhēre
III sing.
praevĕhētur
I plur.
praevĕhēmur
II plur.
praevĕhemĭni
III plur.
praevĕhentur
PERFETTO
I sing.
praevectus, –a, –um sum
II sing.
praevectus, –a, –um es
III sing.
praevectus, –a, –um est
I plur.
praevecti, –ae, –a sumus
II plur.
praevecti, –ae, –a estis
III plur.
praevecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praevectus, –a, –um eram
II sing.
praevectus, –a, –um eras
III sing.
praevectus, –a, –um erat
I plur.
praevecti, –ae, –a eramus
II plur.
praevecti, –ae, –a eratis
III plur.
praevecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praevectus, –a, –um ero
II sing.
praevectus, –a, –um eris
III sing.
praevectus, –a, –um erit
I plur.
praevecti, –ae, –a erimus
II plur.
praevecti, –ae, –a eritis
III plur.
praevecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praevĕhar
II sing.
praevĕhāris, praevĕhāre
III sing.
praevĕhātur
I plur.
praevĕhāmur
II plur.
praevĕhamĭni
III plur.
praevĕhantur
IMPERFETTO
I sing.
praevĕhĕrer
II sing.
praevĕherēris, praevĕherēre
III sing.
praevĕherētur
I plur.
praevĕherēmur
II plur.
praevĕheremĭni
III plur.
praevĕherentur
PERFETTO
I sing.
praevectus, –a, –um sim
II sing.
praevectus, –a, –um sis
III sing.
praevectus, –a, –um sit
I plur.
praevecti, –ae, –a simus
II plur.
praevecti, –ae, –a sitis
III plur.
praevecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praevectus, –a, –um essem
II sing.
praevectus, –a, –um esses
III sing.
praevectus, –a, –um esset
I plur.
praevecti, –ae, –a essemus
II plur.
praevecti, –ae, –a essetis
III plur.
praevecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praevĕhĕre
II plur.
praevĕhĭmini
FUTURO
II sing.
praevĕhĭtor
III sing.
praevĕhĭtor
II plur.
–
III plur.
praevĕhuntor
INFINITO
PRESENTE
praevĕhi
PERFETTO
Singolare:
praevectus, –a, –um esse
Plurale:
praevecti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
praevectūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praevectūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
praevĕhens, –entis
FUTURO
praevectūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
praevectum
Passivo:
praevectu
GERUNDIO
Genitivo:
praevĕhendi
Dativo:
praevĕhendo
Accusativo:
praevĕhendum
Ablativo:
praevĕhendo
GERUNDIVO
praevĕhendus, –a, –um



‹ praevĕhens
praevēlans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praevārĭcor v. tr. e intr. dep. I coniug.
praevārus agg. I cl.
praevectūrūs agg. part. fut.
praevectus agg. part. perf. I cl.
praevĕhens agg. part. pres. II cl.
praevĕhor v. tr. e intr. dep. III coniug.
praevēlans agg. part. pres. II cl.
praevellens agg. part. pres. II cl.
praevello v. tr. III coniug.
praevellor v. tr. III coniug.
praevēlo v. tr. I coniug.
praevēlor v. tr. I coniug.
praevēlox agg. II cl.
praevĕniens agg. part. pres. II cl.
praevĕnĭo v. tr. e intr. IV coniug.
praevĕnĭor v. tr. e intr. IV coniug.
praeventĭo sost. femm. III decl.
praeventōres sost. masch. pl. III decl.
praeventūrūs agg. part. fut.
praeventŭs sost. masch. IV decl.
{{ID:PRAEVEHOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android