Donazione

praevĕnĭor - Diatesi passiva

(praevĕnĭo, praevĕnis, praeveni, praeventum, praevĕnīre)

verbo transitivo e intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praevĕnĭor
II sing.
praevĕnīris, praevĕnīre
III sing.
praevĕnītur
I plur.
praevĕnīmur
II plur.
praevĕnimĭni
III plur.
praevĕniuntur
IMPERFETTO
I sing.
praevĕniēbar
II sing.
praevĕniebāris, praevĕniebāre
III sing.
praevĕniebātur
I plur.
praevĕniebāmur
II plur.
praevĕniebamĭni
III plur.
praevĕniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praevĕnĭar
II sing.
praevĕniēris, praevĕniēre
III sing.
praevĕniētur
I plur.
praevĕniēmur
II plur.
praevĕniemĭni
III plur.
praevĕnientur
PERFETTO
I sing.
praeventus, –a, –um sum
II sing.
praeventus, –a, –um es
III sing.
praeventus, –a, –um est
I plur.
praeventi, –ae, –a sumus
II plur.
praeventi, –ae, –a estis
III plur.
praeventi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeventus, –a, –um eram
II sing.
praeventus, –a, –um eras
III sing.
praeventus, –a, –um erat
I plur.
praeventi, –ae, –a eramus
II plur.
praeventi, –ae, –a eratis
III plur.
praeventi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeventus, –a, –um ero
II sing.
praeventus, –a, –um eris
III sing.
praeventus, –a, –um erit
I plur.
praeventi, –ae, –a erimus
II plur.
praeventi, –ae, –a eritis
III plur.
praeventi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praevĕnĭar
II sing.
praevĕniāris, praevĕniāre
III sing.
praevĕniātur
I plur.
praevĕniāmur
II plur.
praevĕniamĭni
III plur.
praevĕniantur
IMPERFETTO
I sing.
praevĕnīrer
II sing.
praevĕnirēris, praevenirēre
III sing.
praevĕnirētur
I plur.
praevĕnirēmur
II plur.
praevĕnirēmini
III plur.
praevĕnirentur
PERFETTO
I sing.
praeventus, –a, –um sim
II sing.
praeventus, –a, –um sis
III sing.
praeventus, –a, –um sit
I plur.
praeventi, –ae, –a simus
II plur.
praeventi, –ae, –a sitis
III plur.
praeventi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeventus, –a, –um essem
II sing.
praeventus, –a, –um esses
III sing.
praeventus, –a, –um esset
I plur.
praeventi, –ae, –a essemus
II plur.
praeventi, –ae, –a essetis
III plur.
praeventi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praevĕnīre
II plur.
praevĕnimĭni
FUTURO
II sing.
praevĕnītor
III sing.
praevĕnītor
II plur.
–
III plur.
praevĕniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeventus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praevĕnīri
PERFETTO
Singolare:
praeventus, –a, –um esse
Plurale:
praeventi, –ae, –a esse
FUTURO
praeventum esse
GERUNDIVO
praevĕniendus, –a, –um
SUPINO
praeventu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praevĕnĭo
praeventĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praevēlo v. tr. I coniug.
praevēlor v. tr. I coniug.
praevēlox agg. II cl.
praevĕniens agg. part. pres. II cl.
praevĕnĭo v. tr. e intr. IV coniug.
praevĕnĭor v. tr. e intr. IV coniug.
praeventĭo sost. femm. III decl.
praeventōres sost. masch. pl. III decl.
praeventūrūs agg. part. fut.
praeventŭs sost. masch. IV decl.
praeventus agg. part. perf. I cl.
praeventus agg. inf. perf.
praeverbĭum Sost. nt. II decl.
praevernat v. intr. imp.
praeverrens agg. part. pres. II cl.
praeverro v. tr. III coniug.
praeverror v. tr. III coniug.
praeversūrūs agg. part. fut.
praeversus agg. part. perf. I cl.
praeversus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEVENIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android