praestringor - Diatesi passiva
(praestringo, praestringas, praestrinxi, praestrictum, praestringāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestringor
II sing.
praestringāris, praestringāre
III sing.
praestringātur
I plur.
praestringāmur
II plur.
praestringamĭni
III plur.
praestringantur
IMPERFETTO
I sing.
praestringābar
II sing.
praestringabāris, praestringabāre
III sing.
praestringabātur
I plur.
praestringabāmur
II plur.
praestringabamĭni
III plur.
praestringabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestringābor
II sing.
praestringabĕris, praestringabĕre
III sing.
praestringabĭtur
I plur.
praestringabĭmur
II plur.
praestringabimĭni
III plur.
praestringabuntur
PERFETTO
I sing.
praestrictus, –a, –um sum
II sing.
praestrictus, –a, –um es
III sing.
praestrictus, –a, –um est
I plur.
praestricti, –ae, –a sumus
II plur.
praestricti, –ae, –a estis
III plur.
praestricti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestrictus, –a, –um eram
II sing.
praestrictus, –a, –um eras
III sing.
praestrictus, –a, –um erat
I plur.
praestricti, –ae, –a eramus
II plur.
praestricti, –ae, –a eratis
III plur.
praestricti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestrictus, –a, –um ero
II sing.
praestrictus, –a, –um eris
III sing.
praestrictus, –a, –um erit
I plur.
praestricti, –ae, –a erimus
II plur.
praestricti, –ae, –a eritis
III plur.
praestricti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestringer
II sing.
praestringēris, praestringēre
III sing.
praestringētur
I plur.
praestringēmur
II plur.
praestringemĭni
III plur.
praestringentur
IMPERFETTO
I sing.
praestringārer
II sing.
praestringarēris, praestringarēre
III sing.
praestringarētur
I plur.
praestringarēmur
II plur.
praestringaremĭni
III plur.
praestringarentur
PERFETTO
I sing.
praestrictus, –a, –um sim
II sing.
praestrictus, –a, –um sis
III sing.
praestrictus, –a, –um sit
I plur.
praestricti, –ae, –a simus
II plur.
praestricti, –ae, –a sitis
III plur.
praestricti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestrictus, –a, –um essem
II sing.
praestrictus, –a, –um esses
III sing.
praestrictus, –a, –um esset
I plur.
praestricti, –ae, –a essemus
II plur.
praestricti, –ae, –a essetis
III plur.
praestricti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestringāre
II plur.
praestringamĭni
FUTURO
II sing.
praestringātor
III sing.
praestringātor
II plur.
–
III plur.
praestringantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praestrictus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praestringāri
PERFETTO
Singolare:
praestrictus, –a, –um esse
Plurale:
praestricti, –ae, –a esse
FUTURO
praestrictum esse
GERUNDIVO
praestringandus, –a, –um
SUPINO
praestrictu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praestringor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android