praesignor - Diatesi passiva
(praesigno, praesignas, praesignavi, praesignatum, praesignāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesignor
II sing.
praesignāris, praesignāre
III sing.
praesignātur
I plur.
praesignāmur
II plur.
praesignamĭni
III plur.
praesignantur
IMPERFETTO
I sing.
praesignābar
II sing.
praesignabāris, praesignabāre
III sing.
praesignabātur
I plur.
praesignabāmur
II plur.
praesignabamĭni
III plur.
praesignabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesignābor
II sing.
praesignabĕris, praesignabĕre
III sing.
praesignabĭtur
I plur.
praesignabĭmur
II plur.
praesignabimĭni
III plur.
praesignabuntur
PERFETTO
I sing.
praesignatus, –a, –um sum
II sing.
praesignatus, –a, –um es
III sing.
praesignatus, –a, –um est
I plur.
praesignati, –ae, –a sumus
II plur.
praesignati, –ae, –a estis
III plur.
praesignati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesignatus, –a, –um eram
II sing.
praesignatus, –a, –um eras
III sing.
praesignatus, –a, –um erat
I plur.
praesignati, –ae, –a eramus
II plur.
praesignati, –ae, –a eratis
III plur.
praesignati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesignatus, –a, –um ero
II sing.
praesignatus, –a, –um eris
III sing.
praesignatus, –a, –um erit
I plur.
praesignati, –ae, –a erimus
II plur.
praesignati, –ae, –a eritis
III plur.
praesignati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesigner
II sing.
praesignēris, praesignēre
III sing.
praesignētur
I plur.
praesignēmur
II plur.
praesignemĭni
III plur.
praesignentur
IMPERFETTO
I sing.
praesignārer
II sing.
praesignarēris, praesignarēre
III sing.
praesignarētur
I plur.
praesignarēmur
II plur.
praesignaremĭni
III plur.
praesignarentur
PERFETTO
I sing.
praesignatus, –a, –um sim
II sing.
praesignatus, –a, –um sis
III sing.
praesignatus, –a, –um sit
I plur.
praesignati, –ae, –a simus
II plur.
praesignati, –ae, –a sitis
III plur.
praesignati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesignatus, –a, –um essem
II sing.
praesignatus, –a, –um esses
III sing.
praesignatus, –a, –um esset
I plur.
praesignati, –ae, –a essemus
II plur.
praesignati, –ae, –a essetis
III plur.
praesignati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesignāre
II plur.
praesignamĭni
FUTURO
II sing.
praesignātor
III sing.
praesignātor
II plur.
–
III plur.
praesignantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praesignatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesignāri
PERFETTO
Singolare:
praesignatus, –a, –um esse
Plurale:
praesignati, –ae, –a esse
FUTURO
praesignatum esse
GERUNDIVO
praesignandus, –a, –um
SUPINO
praesignatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praesignor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android