Donazione

praestābĭlis

(praestabilis, praestabilis, praestabile)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praestabilis
Gen.
praestabilis
Dat.
praestabili
Acc.
praestabilem
Abl.
praestabili
Voc.
praestabilis
PLURALE
Nom.
praestabiles
Gen.
praestabilĭum
Dat.
praestabilĭbus
Acc.
praestabiles
Abl.
praestabilĭbus
Voc.
praestabiles
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praestabilis
Gen.
praestabilis
Dat.
praestabili
Acc.
praestabilem
Abl.
praestabili
Voc.
praestabilis
PLURALE
Nom.
praestabiles
Gen.
praestabilĭum
Dat.
praestabilĭbus
Acc.
praestabiles
Abl.
praestabilĭbus
Voc.
praestabiles
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praestabile
Gen.
praestabilis
Dat.
praestabili
Acc.
praestabile
Abl.
praestabili
Voc.
praestabile
PLURALE
Nom.
praestabilĭa
Gen.
praestabilĭum
Dat.
praestabilĭbus
Acc.
praestabilĭa
Abl.
praestabilĭbus
Voc.
praestabilĭa

‹ praespēro
praestans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praespargens agg. part. pres. II cl.
praespargo v. tr. III coniug.
praespargor v. tr. III coniug.
praespērans agg. part. pres. II cl.
praespēro v. intr. I coniug.
praestābĭlis agg. II cl.
praestans agg. part. pres. II cl.
praestantĕr avv.
praestantĭa sost. femm. I decl.
praestātĭo sost. femm. III decl.
praestātŏr sost. masch. III decl.
praestatūrūs agg. part. fut.
praestatus agg. part. perf. I cl.
praestatus agg. inf. perf.
praesternens agg. part. pres. II cl.
praesterno v. tr. III coniug.
praesternor v. tr. III coniug.
praestes sost. masch. e femm. III decl.
praestīgĭa sost. femm. I decl.
praestīgĭātŏr sost. masch. III decl.
{{ID:PRAESTABILIS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android