Donazione

praespērans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praespērans
Gen.
praespērantis
Dat.
praespēranti
Acc.
praespērantem
Abl.
praespērans
Voc.
praespēranti
PLURALE
Nom.
praespērantes
Gen.
praespērantium
Dat.
praespērantibus
Acc.
praespērantes
Abl.
praespērantes
Voc.
praespērantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praespērans
Gen.
praespērantis
Dat.
praespēranti
Acc.
praespērantem
Abl.
praespērans
Voc.
praespēranti
PLURALE
Nom.
praespērantes
Gen.
praespērantium
Dat.
praespērantibus
Acc.
praespērantes
Abl.
praespērantes
Voc.
praespērantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praespērans
Gen.
praespērantis
Dat.
praespēranti
Acc.
praespērans
Abl.
praespērans
Voc.
praespēranti
PLURALE
Nom.
praespērantia
Gen.
praespērantium
Dat.
praespērantibus
Acc.
praespērantia
Abl.
praespērantia
Voc.
praespērantibus

‹ praespargor
praespēro ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesŏno v. tr. e intr. I coniug.
praesŏnor v. tr. e intr. I coniug.
praespargens agg. part. pres. II cl.
praespargo v. tr. III coniug.
praespargor v. tr. III coniug.
praespērans agg. part. pres. II cl.
praespēro v. intr. I coniug.
praestābĭlis agg. II cl.
praestans agg. part. pres. II cl.
praestantĕr avv.
praestantĭa sost. femm. I decl.
praestātĭo sost. femm. III decl.
praestātŏr sost. masch. III decl.
praestatūrūs agg. part. fut.
praestatus agg. part. perf. I cl.
praestatus agg. inf. perf.
praesternens agg. part. pres. II cl.
praesterno v. tr. III coniug.
praesternor v. tr. III coniug.
praestes sost. masch. e femm. III decl.
{{ID:PRAESPERANS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android