Donazione

praesentor - Diatesi passiva

(praesento, praesentas, praesentatum, praesentāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesentor
II sing.
praesentāris, praesentāre
III sing.
praesentātur
I plur.
praesentāmur
II plur.
praesentamĭni
III plur.
praesentantur
IMPERFETTO
I sing.
praesentābar
II sing.
praesentabāris, praesentabāre
III sing.
praesentabātur
I plur.
praesentabāmur
II plur.
praesentabamĭni
III plur.
praesentabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesentābor
II sing.
praesentabĕris, praesentabĕre
III sing.
praesentabĭtur
I plur.
praesentabĭmur
II plur.
praesentabimĭni
III plur.
praesentabuntur
PERFETTO
I sing.
praesentatus, –a, –um sum
II sing.
praesentatus, –a, –um es
III sing.
praesentatus, –a, –um est
I plur.
praesentati, –ae, –a sumus
II plur.
praesentati, –ae, –a estis
III plur.
praesentati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesentatus, –a, –um eram
II sing.
praesentatus, –a, –um eras
III sing.
praesentatus, –a, –um erat
I plur.
praesentati, –ae, –a eramus
II plur.
praesentati, –ae, –a eratis
III plur.
praesentati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesentatus, –a, –um ero
II sing.
praesentatus, –a, –um eris
III sing.
praesentatus, –a, –um erit
I plur.
praesentati, –ae, –a erimus
II plur.
praesentati, –ae, –a eritis
III plur.
praesentati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesenter
II sing.
praesentēris, praesentēre
III sing.
praesentētur
I plur.
praesentēmur
II plur.
praesentemĭni
III plur.
praesententur
IMPERFETTO
I sing.
praesentārer
II sing.
praesentarēris, praesentarēre
III sing.
praesentarētur
I plur.
praesentarēmur
II plur.
praesentaremĭni
III plur.
praesentarentur
PERFETTO
I sing.
praesentatus, –a, –um sim
II sing.
praesentatus, –a, –um sis
III sing.
praesentatus, –a, –um sit
I plur.
praesentati, –ae, –a simus
II plur.
praesentati, –ae, –a sitis
III plur.
praesentati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesentatus, –a, –um essem
II sing.
praesentatus, –a, –um esses
III sing.
praesentatus, –a, –um esset
I plur.
praesentati, –ae, –a essemus
II plur.
praesentati, –ae, –a essetis
III plur.
praesentati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesentāre
II plur.
praesentamĭni
FUTURO
II sing.
praesentātor
III sing.
praesentātor
II plur.
–
III plur.
praesentantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praesentatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesentāri
PERFETTO
Singolare:
praesentatus, –a, –um esse
Plurale:
praesentati, –ae, –a esse
FUTURO
praesentatum esse
GERUNDIVO
praesentandus, –a, –um
SUPINO
praesentatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praesento
praesēpĕ ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesentia Sost. nt. pl. III decl.
praesentiens agg. part. pres. II cl.
praesentĭo v. tr. IV coniug.
praesentĭor v. tr. IV coniug.
praesento v. tr. I coniug.
praesentor v. tr. I coniug.
praesēpĕ Sost. nt. III decl.
praesēpĭa sost. femm. I decl.
praesēpiens agg. part. pres. II cl.
praesēpĭo v. tr. IV coniug.
praesēpĭor v. tr. IV coniug.
praeseptūrūs agg. part. fut.
praeseptus agg. part. perf. I cl.
praeseptus agg. inf. perf.
praesĕpultus agg. I cl.
praesertim avv.
praeserviens agg. part. pres. II cl.
praeservĭo v. intr. IV coniug.
praesĕs sost. masch. e femm. III decl.
praesessūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAESENTOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android