Donazione

praesentĭor - Diatesi passiva

(praesentĭo, praesentis, praesensi, praesensum, praesentīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesentĭor
II sing.
praesentīris, praesentīre
III sing.
praesentītur
I plur.
praesentīmur
II plur.
praesentimĭni
III plur.
praesentiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praesentiēbar
II sing.
praesentiebāris, praesentiebāre
III sing.
praesentiebātur
I plur.
praesentiebāmur
II plur.
praesentiebamĭni
III plur.
praesentiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesentĭar
II sing.
praesentiēris, praesentiēre
III sing.
praesentiētur
I plur.
praesentiēmur
II plur.
praesentiemĭni
III plur.
praesentientur
PERFETTO
I sing.
praesensus, –a, –um sum
II sing.
praesensus, –a, –um es
III sing.
praesensus, –a, –um est
I plur.
praesensi, –ae, –a sumus
II plur.
praesensi, –ae, –a estis
III plur.
praesensi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesensus, –a, –um eram
II sing.
praesensus, –a, –um eras
III sing.
praesensus, –a, –um erat
I plur.
praesensi, –ae, –a eramus
II plur.
praesensi, –ae, –a eratis
III plur.
praesensi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesensus, –a, –um ero
II sing.
praesensus, –a, –um eris
III sing.
praesensus, –a, –um erit
I plur.
praesensi, –ae, –a erimus
II plur.
praesensi, –ae, –a eritis
III plur.
praesensi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesentĭar
II sing.
praesentiāris, praesentiāre
III sing.
praesentiātur
I plur.
praesentiāmur
II plur.
praesentiamĭni
III plur.
praesentiantur
IMPERFETTO
I sing.
praesentīrer
II sing.
praesentirēris, praesensirēre
III sing.
praesentirētur
I plur.
praesentirēmur
II plur.
praesentirēmini
III plur.
praesentirentur
PERFETTO
I sing.
praesensus, –a, –um sim
II sing.
praesensus, –a, –um sis
III sing.
praesensus, –a, –um sit
I plur.
praesensi, –ae, –a simus
II plur.
praesensi, –ae, –a sitis
III plur.
praesensi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesensus, –a, –um essem
II sing.
praesensus, –a, –um esses
III sing.
praesensus, –a, –um esset
I plur.
praesensi, –ae, –a essemus
II plur.
praesensi, –ae, –a essetis
III plur.
praesensi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesentīre
II plur.
praesentimĭni
FUTURO
II sing.
praesentītor
III sing.
praesentītor
II plur.
–
III plur.
praesentiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praesensus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesentīri
PERFETTO
Singolare:
praesensus, –a, –um esse
Plurale:
praesensi, –ae, –a esse
FUTURO
praesensum esse
GERUNDIVO
praesentiendus, –a, –um
SUPINO
praesensu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praesentĭo
praesento ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praesentes sost. masch. pl. III decl.
praesentĭa sost. femm. I decl.
praesentia Sost. nt. pl. III decl.
praesentiens agg. part. pres. II cl.
praesentĭo v. tr. IV coniug.
praesentĭor v. tr. IV coniug.
praesento v. tr. I coniug.
praesentor v. tr. I coniug.
praesēpĕ Sost. nt. III decl.
praesēpĭa sost. femm. I decl.
praesēpiens agg. part. pres. II cl.
praesēpĭo v. tr. IV coniug.
praesēpĭor v. tr. IV coniug.
praeseptūrūs agg. part. fut.
praeseptus agg. part. perf. I cl.
praeseptus agg. inf. perf.
praesĕpultus agg. I cl.
praesertim avv.
praeserviens agg. part. pres. II cl.
praeservĭo v. intr. IV coniug.
{{ID:PRAESENTIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android