praesēpĭor - Diatesi passiva
(praesēpĭo, praesēpis, praesepsi, praeseptum, praesēpīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesēpĭor
II sing.
praesēpīris, praesēpīre
III sing.
praesēpītur
I plur.
praesēpīmur
II plur.
praesēpimĭni
III plur.
praesēpiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praesēpiēbar
II sing.
praesēpiebāris, praesēpiebāre
III sing.
praesēpiebātur
I plur.
praesēpiebāmur
II plur.
praesēpiebamĭni
III plur.
praesēpiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesēpĭar
II sing.
praesēpiēris, praesēpiēre
III sing.
praesēpiētur
I plur.
praesēpiēmur
II plur.
praesēpiemĭni
III plur.
praesēpientur
PERFETTO
I sing.
praeseptus, –a, –um sum
II sing.
praeseptus, –a, –um es
III sing.
praeseptus, –a, –um est
I plur.
praesepti, –ae, –a sumus
II plur.
praesepti, –ae, –a estis
III plur.
praesepti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeseptus, –a, –um eram
II sing.
praeseptus, –a, –um eras
III sing.
praeseptus, –a, –um erat
I plur.
praesepti, –ae, –a eramus
II plur.
praesepti, –ae, –a eratis
III plur.
praesepti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeseptus, –a, –um ero
II sing.
praeseptus, –a, –um eris
III sing.
praeseptus, –a, –um erit
I plur.
praesepti, –ae, –a erimus
II plur.
praesepti, –ae, –a eritis
III plur.
praesepti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesēpĭar
II sing.
praesēpiāris, praesēpiāre
III sing.
praesēpiātur
I plur.
praesēpiāmur
II plur.
praesēpiamĭni
III plur.
praesēpiantur
IMPERFETTO
I sing.
praesēpīrer
II sing.
praesēpirēris, praesepsirēre
III sing.
praesēpirētur
I plur.
praesēpirēmur
II plur.
praesēpirēmini
III plur.
praesēpirentur
PERFETTO
I sing.
praeseptus, –a, –um sim
II sing.
praeseptus, –a, –um sis
III sing.
praeseptus, –a, –um sit
I plur.
praesepti, –ae, –a simus
II plur.
praesepti, –ae, –a sitis
III plur.
praesepti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeseptus, –a, –um essem
II sing.
praeseptus, –a, –um esses
III sing.
praeseptus, –a, –um esset
I plur.
praesepti, –ae, –a essemus
II plur.
praesepti, –ae, –a essetis
III plur.
praesepti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesēpīre
II plur.
praesēpimĭni
FUTURO
II sing.
praesēpītor
III sing.
praesēpītor
II plur.
–
III plur.
praesēpiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeseptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praesēpīri
PERFETTO
Singolare:
praeseptus, –a, –um esse
Plurale:
praesepti, –ae, –a esse
FUTURO
praeseptum esse
GERUNDIVO
praesēpiendus, –a, –um
SUPINO
praeseptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praesēpĭor v. tr. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android