praepōnor - Diatesi passiva
(praepōno, praepōnis, praeposui, praepositum, praepōnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepōnor
II sing.
praepōnĕris, praepōnĕre
III sing.
praepōnĭtur
I plur.
praepōnĭmur
II plur.
praepōnimĭni
III plur.
praepōnuntur
IMPERFETTO
I sing.
praepōnēbar
II sing.
praepōnebāris, praepōnebāre
III sing.
praepōnebātur
I plur.
praepōnebāmur
II plur.
praepōnebamĭni
III plur.
praepōnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepōnar
II sing.
praepōnēris, praepōnēre
III sing.
praepōnētur
I plur.
praepōnēmur
II plur.
praepōnemĭni
III plur.
praepōnentur
PERFETTO
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sum
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um es
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um est
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sumus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a estis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um eram
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um eras
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um erat
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a eramus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a eratis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um ero
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um eris
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um erit
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a erimus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a eritis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepōnar
II sing.
praepōnāris, praepōnāre
III sing.
praepōnātur
I plur.
praepōnāmur
II plur.
praepōnamĭni
III plur.
praepōnantur
IMPERFETTO
I sing.
praepōnĕrer
II sing.
praepōnerēris, praepōnerēre
III sing.
praepōnerētur
I plur.
praepōnerēmur
II plur.
praepōneremĭni
III plur.
praepōnerentur
PERFETTO
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sim
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sis
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um sit
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a simus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sitis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praepositus o praepostus, –a, –um essem
II sing.
praepositus o praepostus, –a, –um esses
III sing.
praepositus o praepostus, –a, –um esset
I plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a essemus
II plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a essetis
III plur.
praepositi o praeposti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepōnĕre
II plur.
praepōnimĭni
FUTURO
II sing.
praepōnĭtor
III sing.
praepōnĭtor
II plur.
–
III plur.
praepōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praepositus o praepostus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praepōni
PERFETTO
Singolare:
praepositus o praepostus, –a, –um esse
Plurale:
praepositi o praeposti, –ae, –a esse
FUTURO
praepositum esse o praepostum esse
GERUNDIVO
praepōnendus, –a, –um
SUPINO
praepositu o praepostu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praepōnor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android