Donazione

praepondĕror - Diatesi passiva

(praepondĕro, praepondĕras, praeponderavi, praeponderatum, praepondĕrāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praepondĕror
II sing.
praepondĕrāris, praepondĕrāre
III sing.
praepondĕrātur
I plur.
praepondĕrāmur
II plur.
praepondĕramĭni
III plur.
praepondĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
praepondĕrābar
II sing.
praepondĕrabāris, praepondĕrabāre
III sing.
praepondĕrabātur
I plur.
praepondĕrabāmur
II plur.
praepondĕrabamĭni
III plur.
praepondĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praepondĕrābor
II sing.
praepondĕrabĕris, praepondĕrabĕre
III sing.
praepondĕrabĭtur
I plur.
praepondĕrabĭmur
II plur.
praepondĕrabimĭni
III plur.
praepondĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
praeponderatus, –a, –um sum
II sing.
praeponderatus, –a, –um es
III sing.
praeponderatus, –a, –um est
I plur.
praeponderati, –ae, –a sumus
II plur.
praeponderati, –ae, –a estis
III plur.
praeponderati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeponderatus, –a, –um eram
II sing.
praeponderatus, –a, –um eras
III sing.
praeponderatus, –a, –um erat
I plur.
praeponderati, –ae, –a eramus
II plur.
praeponderati, –ae, –a eratis
III plur.
praeponderati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeponderatus, –a, –um ero
II sing.
praeponderatus, –a, –um eris
III sing.
praeponderatus, –a, –um erit
I plur.
praeponderati, –ae, –a erimus
II plur.
praeponderati, –ae, –a eritis
III plur.
praeponderati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praepondĕrer
II sing.
praepondĕrēris, praepondĕrēre
III sing.
praepondĕrētur
I plur.
praepondĕrēmur
II plur.
praepondĕremĭni
III plur.
praepondĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
praepondĕrārer
II sing.
praepondĕrarēris, praepondĕrarēre
III sing.
praepondĕrarētur
I plur.
praepondĕrarēmur
II plur.
praepondĕraremĭni
III plur.
praepondĕrarentur
PERFETTO
I sing.
praeponderatus, –a, –um sim
II sing.
praeponderatus, –a, –um sis
III sing.
praeponderatus, –a, –um sit
I plur.
praeponderati, –ae, –a simus
II plur.
praeponderati, –ae, –a sitis
III plur.
praeponderati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeponderatus, –a, –um essem
II sing.
praeponderatus, –a, –um esses
III sing.
praeponderatus, –a, –um esset
I plur.
praeponderati, –ae, –a essemus
II plur.
praeponderati, –ae, –a essetis
III plur.
praeponderati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praepondĕrāre
II plur.
praepondĕramĭni
FUTURO
II sing.
praepondĕrātor
III sing.
praepondĕrātor
II plur.
–
III plur.
praepondĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeponderatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praepondĕrāri
PERFETTO
Singolare:
praeponderatus, –a, –um esse
Plurale:
praeponderati, –ae, –a esse
FUTURO
praeponderatum esse
GERUNDIVO
praepondĕrandus, –a, –um
SUPINO
praeponderatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praepondĕro
praepōnens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praepondĕrans agg. part. pres. II cl.
praeponderatūrūs agg. part. fut.
praeponderatus agg. part. perf. I cl.
praeponderatus agg. inf. perf.
praepondĕro v. tr. e intr. I coniug.
praepondĕror v. tr. e intr. I coniug.
praepōnens agg. part. pres. II cl.
praepōno v. tr. III coniug.
praepōnor v. tr. III coniug.
praeportans agg. part. pres. II cl.
praeporto v. tr. I coniug.
praeportor v. tr. I coniug.
praeposita sost. femm. I decl.
praepŏsĭtĭo sost. femm. III decl.
praepŏsĭtīvus agg. I cl.
praepositum Sost. nt. II decl.
praepŏsĭtūra sost. femm. I decl.
praepositūrūs agg. part. fut.
praepositus sost. masch. II decl.
praepositus agg. part. perf. I cl.
{{ID:PRAEPONDEROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android