Donazione

praenarrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
praenarrans
Gen.
praenarrantis
Dat.
praenarranti
Acc.
praenarrantem
Abl.
praenarrans
Voc.
praenarranti
PLURALE
Nom.
praenarrantes
Gen.
praenarrantium
Dat.
praenarrantibus
Acc.
praenarrantes
Abl.
praenarrantes
Voc.
praenarrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
praenarrans
Gen.
praenarrantis
Dat.
praenarranti
Acc.
praenarrantem
Abl.
praenarrans
Voc.
praenarranti
PLURALE
Nom.
praenarrantes
Gen.
praenarrantium
Dat.
praenarrantibus
Acc.
praenarrantes
Abl.
praenarrantes
Voc.
praenarrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
praenarrans
Gen.
praenarrantis
Dat.
praenarranti
Acc.
praenarrans
Abl.
praenarrans
Voc.
praenarranti
PLURALE
Nom.
praenarrantia
Gen.
praenarrantium
Dat.
praenarrantibus
Acc.
praenarrantia
Abl.
praenarrantia
Voc.
praenarrantibus

‹ praemunitus
praenarro ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemūnĭor v. tr. IV coniug.
praemūnītĭo sost. femm. III decl.
praemunitūrūs agg. part. fut.
praemunitus agg. part. perf. I cl.
praemunitus agg. inf. perf.
praenarrans agg. part. pres. II cl.
praenarro v. tr. I coniug.
praenarror v. tr. I coniug.
praenascens agg. part. pres. II cl.
praenascor v. intr. dep. III coniug.
praenătans agg. part. pres. II cl.
praenăto v. tr. e intr. I coniug.
praenător v. tr. e intr. I coniug.
praenāvĭgans agg. part. pres. II cl.
praenāvĭgātĭo sost. femm. III decl.
praenavigatūrūs agg. part. fut.
praenavigatus agg. part. perf. I cl.
praenavigatus agg. inf. perf.
praenāvĭgo v. tr. e intr. I coniug.
praenāvĭgor v. tr. e intr. I coniug.
{{ID:PRAENARRANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android