Donazione

praemūnĭor - Diatesi passiva

(praemūnĭo, praemūnis, praemunivi, praemunitum, praemūnīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praemūnĭor
II sing.
praemūnīris, praemūnīre
III sing.
praemūnītur
I plur.
praemūnīmur
II plur.
praemūnimĭni
III plur.
praemūniuntur
IMPERFETTO
I sing.
praemūniēbar
II sing.
praemūniebāris, praemūniebāre
III sing.
praemūniebātur
I plur.
praemūniebāmur
II plur.
praemūniebamĭni
III plur.
praemūniebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praemūnĭar
II sing.
praemūniēris, praemūniēre
III sing.
praemūniētur
I plur.
praemūniēmur
II plur.
praemūniemĭni
III plur.
praemūnientur
PERFETTO
I sing.
praemunitus, –a, –um sum
II sing.
praemunitus, –a, –um es
III sing.
praemunitus, –a, –um est
I plur.
praemuniti, –ae, –a sumus
II plur.
praemuniti, –ae, –a estis
III plur.
praemuniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemunitus, –a, –um eram
II sing.
praemunitus, –a, –um eras
III sing.
praemunitus, –a, –um erat
I plur.
praemuniti, –ae, –a eramus
II plur.
praemuniti, –ae, –a eratis
III plur.
praemuniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praemunitus, –a, –um ero
II sing.
praemunitus, –a, –um eris
III sing.
praemunitus, –a, –um erit
I plur.
praemuniti, –ae, –a erimus
II plur.
praemuniti, –ae, –a eritis
III plur.
praemuniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praemūnĭar
II sing.
praemūniāris, praemūniāre
III sing.
praemūniātur
I plur.
praemūniāmur
II plur.
praemūniamĭni
III plur.
praemūniantur
IMPERFETTO
I sing.
praemūnīrer
II sing.
praemūnirēris, praemunivirēre
III sing.
praemūnirētur
I plur.
praemūnirēmur
II plur.
praemūnirēmini
III plur.
praemūnirentur
PERFETTO
I sing.
praemunitus, –a, –um sim
II sing.
praemunitus, –a, –um sis
III sing.
praemunitus, –a, –um sit
I plur.
praemuniti, –ae, –a simus
II plur.
praemuniti, –ae, –a sitis
III plur.
praemuniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praemunitus, –a, –um essem
II sing.
praemunitus, –a, –um esses
III sing.
praemunitus, –a, –um esset
I plur.
praemuniti, –ae, –a essemus
II plur.
praemuniti, –ae, –a essetis
III plur.
praemuniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praemūnīre
II plur.
praemūnimĭni
FUTURO
II sing.
praemūnītor
III sing.
praemūnītor
II plur.
–
III plur.
praemūniuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praemunitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praemūnīri
PERFETTO
Singolare:
praemunitus, –a, –um esse
Plurale:
praemuniti, –ae, –a esse
FUTURO
praemunitum esse
GERUNDIVO
praemūniendus, –a, –um
SUPINO
praemunitu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praemūnĭo
praemūnītĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemŏvens agg. part. pres. II cl.
praemŏvĕo v. tr. II coniug.
praemŏvĕor v. tr. II coniug.
praemūniens agg. part. pres. II cl.
praemūnĭo v. tr. IV coniug.
praemūnĭor v. tr. IV coniug.
praemūnītĭo sost. femm. III decl.
praemunitūrūs agg. part. fut.
praemunitus agg. part. perf. I cl.
praemunitus agg. inf. perf.
praenarrans agg. part. pres. II cl.
praenarro v. tr. I coniug.
praenarror v. tr. I coniug.
praenascens agg. part. pres. II cl.
praenascor v. intr. dep. III coniug.
praenătans agg. part. pres. II cl.
praenăto v. tr. e intr. I coniug.
praenător v. tr. e intr. I coniug.
praenāvĭgans agg. part. pres. II cl.
praenāvĭgātĭo sost. femm. III decl.
{{ID:PRAEMUNIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android