Donazione

praenarro - Diatesi attiva

(praenarro, praenarras, praenarravi, praenarrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praenarro
II sing.
praenarras
III sing.
praenarrat
I plur.
praenarrāmus
II plur.
praenarrātis
III plur.
praenarrant
IMPERFETTO
I sing.
praenarrābam
II sing.
praenarrābas
III sing.
praenarrābat
I plur.
praenarrabāmus
II plur.
praenarrabātis
III plur.
praenarrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praenarrābo
II sing.
praenarrābis
III sing.
praenarrābit
I plur.
praenarrabĭmus
II plur.
praenarrabĭtis
III plur.
praenarrābunt
PERFETTO
I sing.
praenarravi
II sing.
praenarravisti
III sing.
praenarravit
I plur.
praenarravĭmus
II plur.
praenarravistis
III plur.
praenarravērunt, praenarravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenarravĕram
II sing.
praenarravĕras
III sing.
praenarravĕrat
I plur.
praenarraverāmus
II plur.
praenarraverātis
III plur.
praenarravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praenarravĕro
II sing.
praenarravĕris
III sing.
praenarravĕrit
I plur.
praenarraverĭmus
II plur.
praenarraverĭtis
III plur.
praenarravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praenarrem
II sing.
praenarres
III sing.
praenarret
I plur.
praenarrēmus
II plur.
praenarrētis
III plur.
praenarrent
IMPERFETTO
I sing.
praenarrārem
II sing.
praenarrāres
III sing.
praenarrāret
I plur.
praenarrarēmus
II plur.
praenarrarētis
III plur.
praenarrārent
PERFETTO
I sing.
praenarravĕrim
II sing.
praenarravĕris
III sing.
praenarravĕrit
I plur.
praenarraverĭmus
II plur.
praenarraverĭtis
III plur.
praenarravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praenarravissem
II sing.
praenarravisses
III sing.
praenarravisset
I plur.
praenarravissēmus
II plur.
praenarravissētis
III plur.
praenarravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praenarra
II plur.
praenarrāte
FUTURO
II sing.
praenarrāto
III sing.
praenarrāto
II plur.
praenarratōte
III plur.
praenarranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praenarrans, –antis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praenarrāre
PERFETTO
praenarravisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praenarrandi
Dativo:
praenarrando
Accusativo:
ad praenarrandum
Ablativo:
praenarrando
SUPINO
–

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praenarrans
praenarror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praemūnītĭo sost. femm. III decl.
praemunitūrūs agg. part. fut.
praemunitus agg. part. perf. I cl.
praemunitus agg. inf. perf.
praenarrans agg. part. pres. II cl.
praenarro v. tr. I coniug.
praenarror v. tr. I coniug.
praenascens agg. part. pres. II cl.
praenascor v. intr. dep. III coniug.
praenătans agg. part. pres. II cl.
praenăto v. tr. e intr. I coniug.
praenător v. tr. e intr. I coniug.
praenāvĭgans agg. part. pres. II cl.
praenāvĭgātĭo sost. femm. III decl.
praenavigatūrūs agg. part. fut.
praenavigatus agg. part. perf. I cl.
praenavigatus agg. inf. perf.
praenāvĭgo v. tr. e intr. I coniug.
praenāvĭgor v. tr. e intr. I coniug.
Praenestĕ Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAENARRO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android