praelăvor - Diatesi passiva

(praelăvo, praelăvis, praelăvĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelăvor
II sing.
praelăvĕris, praelăvĕre
III sing.
praelăvĭtur
I plur.
praelăvĭmur
II plur.
praelăvimĭni
III plur.
praelăvuntur
IMPERFETTO
I sing.
praelăvēbar
II sing.
praelăvebāris, praelăvebāre
III sing.
praelăvebātur
I plur.
praelăvebāmur
II plur.
praelăvebamĭni
III plur.
praelăvebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelăvar
II sing.
praelăvēris, praelăvēre
III sing.
praelăvētur
I plur.
praelăvēmur
II plur.
praelăvemĭni
III plur.
praelăventur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelăvar
II sing.
praelăvāris, praelăvāre
III sing.
praelăvātur
I plur.
praelăvāmur
II plur.
praelăvamĭni
III plur.
praelăvantur
IMPERFETTO
I sing.
praelăvĕrer
II sing.
praelăverēris, praelăverēre
III sing.
praelăverētur
I plur.
praelăverēmur
II plur.
praelăveremĭni
III plur.
praelăverentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelăvĕre
II plur.
praelăvimĭni
FUTURO
II sing.
praelăvĭtor
III sing.
praelăvĭtor
II plur.
III plur.
praelăvuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
praelăvi
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
praelăvendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAELAVOR100}}