praelēgor - Diatesi passiva

(praelēgo, praelēgas, praelegavi, praelegatum, praelēgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelēgor
II sing.
praelēgāris, praelēgāre
III sing.
praelēgātur
I plur.
praelēgāmur
II plur.
praelēgamĭni
III plur.
praelēgantur
IMPERFETTO
I sing.
praelēgābar
II sing.
praelēgabāris, praelēgabāre
III sing.
praelēgabātur
I plur.
praelēgabāmur
II plur.
praelēgabamĭni
III plur.
praelēgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelēgābor
II sing.
praelēgabĕris, praelēgabĕre
III sing.
praelēgabĭtur
I plur.
praelēgabĭmur
II plur.
praelēgabimĭni
III plur.
praelēgabuntur
PERFETTO
I sing.
praelegatus, –a, –um sum
II sing.
praelegatus, –a, –um es
III sing.
praelegatus, –a, –um est
I plur.
praelegati, –ae, –a sumus
II plur.
praelegati, –ae, –a estis
III plur.
praelegati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelegatus, –a, –um eram
II sing.
praelegatus, –a, –um eras
III sing.
praelegatus, –a, –um erat
I plur.
praelegati, –ae, –a eramus
II plur.
praelegati, –ae, –a eratis
III plur.
praelegati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praelegatus, –a, –um ero
II sing.
praelegatus, –a, –um eris
III sing.
praelegatus, –a, –um erit
I plur.
praelegati, –ae, –a erimus
II plur.
praelegati, –ae, –a eritis
III plur.
praelegati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelēger
II sing.
praelēgēris, praelēgēre
III sing.
praelēgētur
I plur.
praelēgēmur
II plur.
praelēgemĭni
III plur.
praelēgentur
IMPERFETTO
I sing.
praelēgārer
II sing.
praelēgarēris, praelēgarēre
III sing.
praelēgarētur
I plur.
praelēgarēmur
II plur.
praelēgaremĭni
III plur.
praelēgarentur
PERFETTO
I sing.
praelegatus, –a, –um sim
II sing.
praelegatus, –a, –um sis
III sing.
praelegatus, –a, –um sit
I plur.
praelegati, –ae, –a simus
II plur.
praelegati, –ae, –a sitis
III plur.
praelegati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelegatus, –a, –um essem
II sing.
praelegatus, –a, –um esses
III sing.
praelegatus, –a, –um esset
I plur.
praelegati, –ae, –a essemus
II plur.
praelegati, –ae, –a essetis
III plur.
praelegati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelēgāre
II plur.
praelēgamĭni
FUTURO
II sing.
praelēgātor
III sing.
praelēgātor
II plur.
III plur.
praelēgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praelegatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praelēgāri
PERFETTO
Singolare:
praelegatus, –a, –um esse
Plurale:
praelegati, –ae, –a esse
FUTURO
praelegatum esse
GERUNDIVO
praelēgandus, –a, –um
SUPINO
praelegatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAELEGOR100}}
---CACHE---