Donazione

praelĕgor - Diatesi passiva

(praelĕgo, praelĕgis, praelegi, praelectum, praelĕgĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praelĕgor
II sing.
praelĕgĕris, praelĕgĕre
III sing.
praelĕgĭtur
I plur.
praelĕgĭmur
II plur.
praelĕgimĭni
III plur.
praelĕguntur
IMPERFETTO
I sing.
praelĕgēbar
II sing.
praelĕgebāris, praelĕgebāre
III sing.
praelĕgebātur
I plur.
praelĕgebāmur
II plur.
praelĕgebamĭni
III plur.
praelĕgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praelĕgar
II sing.
praelĕgēris, praelĕgēre
III sing.
praelĕgētur
I plur.
praelĕgēmur
II plur.
praelĕgemĭni
III plur.
praelĕgentur
PERFETTO
I sing.
praelectus, –a, –um sum
II sing.
praelectus, –a, –um es
III sing.
praelectus, –a, –um est
I plur.
praelecti, –ae, –a sumus
II plur.
praelecti, –ae, –a estis
III plur.
praelecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelectus, –a, –um eram
II sing.
praelectus, –a, –um eras
III sing.
praelectus, –a, –um erat
I plur.
praelecti, –ae, –a eramus
II plur.
praelecti, –ae, –a eratis
III plur.
praelecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praelectus, –a, –um ero
II sing.
praelectus, –a, –um eris
III sing.
praelectus, –a, –um erit
I plur.
praelecti, –ae, –a erimus
II plur.
praelecti, –ae, –a eritis
III plur.
praelecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praelĕgar
II sing.
praelĕgāris, praelĕgāre
III sing.
praelĕgātur
I plur.
praelĕgāmur
II plur.
praelĕgamĭni
III plur.
praelĕgantur
IMPERFETTO
I sing.
praelĕgĕrer
II sing.
praelĕgerēris, praelĕgerēre
III sing.
praelĕgerētur
I plur.
praelĕgerēmur
II plur.
praelĕgeremĭni
III plur.
praelĕgerentur
PERFETTO
I sing.
praelectus, –a, –um sim
II sing.
praelectus, –a, –um sis
III sing.
praelectus, –a, –um sit
I plur.
praelecti, –ae, –a simus
II plur.
praelecti, –ae, –a sitis
III plur.
praelecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praelectus, –a, –um essem
II sing.
praelectus, –a, –um esses
III sing.
praelectus, –a, –um esset
I plur.
praelecti, –ae, –a essemus
II plur.
praelecti, –ae, –a essetis
III plur.
praelecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praelĕgĕre
II plur.
praelĕgimĭni
FUTURO
II sing.
praelĕgĭtor
III sing.
praelĕgĭtor
II plur.
–
III plur.
praelĕguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praelectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praelĕgi
PERFETTO
Singolare:
praelectus, –a, –um esse
Plurale:
praelecti, –ae, –a esse
FUTURO
praelectum esse
GERUNDIVO
praelĕgendus, –a, –um
SUPINO
praelectu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praelēgor
praelĕvans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praelegatus agg. inf. perf.
praelĕgens agg. part. pres. II cl.
praelēgo v. tr. I coniug.
praelĕgo v. tr. III coniug.
praelēgor v. tr. I coniug.
praelĕgor v. tr. III coniug.
praelĕvans agg. part. pres. II cl.
praelĕvo v. tr. I coniug.
praelĕvor v. tr. I coniug.
praelians agg. part. pres. II cl.
praeliator sost. masch. III decl.
praeliatūrūs agg. part. fut.
praeliatus agg. part. perf. I cl.
praelībans agg. part. pres. II cl.
praelībātĭo sost. femm. III decl.
praelībĕr agg. I cl.
praelībo v. tr. I coniug.
praelībor v. tr. I coniug.
praelĭcentĕr avv.
praelĭgānĕus agg. I cl.
{{ID:PRAELEGOR200}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android