Donazione

praeflōro - Diatesi attiva

(praeflōro, praeflōras, praefloravi, praefloratum, praeflōrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeflōro
II sing.
praeflōras
III sing.
praeflōrat
I plur.
praeflōrāmus
II plur.
praeflōrātis
III plur.
praeflōrant
IMPERFETTO
I sing.
praeflōrābam
II sing.
praeflōrābas
III sing.
praeflōrābat
I plur.
praeflōrabāmus
II plur.
praeflōrabātis
III plur.
praeflōrābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeflōrābo
II sing.
praeflōrābis
III sing.
praeflōrābit
I plur.
praeflōrabĭmus
II plur.
praeflōrabĭtis
III plur.
praeflōrābunt
PERFETTO
I sing.
praefloravi
II sing.
praefloravisti
III sing.
praefloravit
I plur.
praefloravĭmus
II plur.
praefloravistis
III plur.
praefloravērunt, praefloravēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefloravĕram
II sing.
praefloravĕras
III sing.
praefloravĕrat
I plur.
praefloraverāmus
II plur.
praefloraverātis
III plur.
praefloravĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praefloravĕro
II sing.
praefloravĕris
III sing.
praefloravĕrit
I plur.
praefloraverĭmus
II plur.
praefloraverĭtis
III plur.
praefloravĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeflōrem
II sing.
praeflōres
III sing.
praeflōret
I plur.
praeflōrēmus
II plur.
praeflōrētis
III plur.
praeflōrent
IMPERFETTO
I sing.
praeflōrārem
II sing.
praeflōrāres
III sing.
praeflōrāret
I plur.
praeflōrarēmus
II plur.
praeflōrarētis
III plur.
praeflōrārent
PERFETTO
I sing.
praefloravĕrim
II sing.
praefloravĕris
III sing.
praefloravĕrit
I plur.
praefloraverĭmus
II plur.
praefloraverĭtis
III plur.
praefloravĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praefloravissem
II sing.
praefloravisses
III sing.
praefloravisset
I plur.
praefloravissēmus
II plur.
praefloravissētis
III plur.
praefloravissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeflōra
II plur.
praeflōrāte
FUTURO
II sing.
praeflōrāto
III sing.
praeflōrāto
II plur.
praeflōratōte
III plur.
praeflōranto
PARTICIPIO
PRESENTE
praeflōrans, –antis
FUTURO
praefloratūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
praeflōrāre
PERFETTO
praefloravisse
FUTURO
Singolare:
praefloratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
praefloratūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
praeflōrandi
Dativo:
praeflōrando
Accusativo:
ad praeflōrandum
Ablativo:
praeflōrando
SUPINO
praefloratum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ praeflōrĕo
praeflōror ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praefloratūrūs agg. part. fut.
praefloratus agg. part. perf. I cl.
praefloratus agg. inf. perf.
praeflōrens agg. part. pres. II cl.
praeflōrĕo v. intr. II coniug.
praeflōro v. tr. I coniug.
praeflōror v. tr. I coniug.
praeflŭens agg. part. pres. II cl.
praeflŭo v. tr. e intr. III coniug.
praeflŭor v. tr. e intr. III coniug.
praeflŭus agg. I cl.
praefōcans agg. part. pres. II cl.
praefōcātĭo sost. femm. III decl.
praefocatūrūs agg. part. fut.
praefocatus agg. part. perf. I cl.
praefocatus agg. inf. perf.
praefōco v. tr. I coniug.
praefōcor v. tr. I coniug.
praefŏdiens agg. part. pres. II cl.
praefŏdĭo v. tr. III coniug. in -io
{{ID:PRAEFLORO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android