pollĭcĕor - Diatesi passiva

(pollĭcĕo, pollĭces, pollicitum, pollĭcēre)

verbo transitivo II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pollĭcĕor
II sing.
pollĭcēris, pollĭcēre
III sing.
pollĭcētur
I plur.
pollĭcēmur
II plur.
pollĭcemĭni
III plur.
pollĭcentur
IMPERFETTO
I sing.
pollĭcēbar
II sing.
pollĭcebāris
III sing.
pollĭcebātur
I plur.
pollĭcebāmur
II plur.
pollĭcebamĭni
III plur.
pollĭcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pollĭcēbor
II sing.
pollĭcebĕris, pollĭcebĕre
III sing.
pollĭcebĭtur
I plur.
pollĭcebĭmur
II plur.
pollĭcebimĭni
III plur.
pollĭcebuntur
PERFETTO
I sing.
pollicitus, –a, –um sum
II sing.
pollicitus, –a, –um es
III sing.
pollicitus, –a, –um est
I plur.
polliciti, –ae, –a sumus
II plur.
polliciti, –ae, –a estis
III plur.
polliciti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pollicitus, –a, –um eram
II sing.
pollicitus, –a, –um eras
III sing.
pollicitus, –a, –um erat
I plur.
polliciti, –ae, –a eramus
II plur.
polliciti, –ae, –a eratis
III plur.
polliciti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pollicitus, –a, –um ero
II sing.
pollicitus, –a, –um eris
III sing.
pollicitus, –a, –um erit
I plur.
polliciti, –ae, –a erimus
II plur.
polliciti, –ae, –a eritis
III plur.
polliciti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pollĭcĕar
II sing.
pollĭceāris, pollĭceāre
III sing.
pollĭceātur
I plur.
pollĭceāmur
II plur.
pollĭceamĭni
III plur.
pollĭceantur
IMPERFETTO
I sing.
pollĭcērer
II sing.
pollĭcerēris, pollĭcerēre
III sing.
pollĭcerētur
I plur.
pollĭcerēmur
II plur.
pollĭceremĭni
III plur.
pollĭcerentur
PERFETTO
I sing.
pollicitus, –a, –um sim
II sing.
pollicitus, –a, –um sis
III sing.
pollicitus, –a, –um sit
I plur.
polliciti, –ae, –a simus
II plur.
polliciti, –ae, –a sitis
III plur.
polliciti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pollicitus, –a, –um essem
II sing.
pollicitus, –a, –um esses
III sing.
pollicitus, –a, –um esset
I plur.
polliciti, –ae, –a essemus
II plur.
polliciti, –ae, –a essetis
III plur.
polliciti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pollĭcēre
II plur.
pollĭcemĭni
FUTURO
II sing.
pollĭcētor
III sing.
pollĭcētor
II plur.
III plur.
pollĭcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
pollicitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pollĭcēri
PERFETTO
Singolare:
pollicitus, –a, –um esse
Plurale:
polliciti, –ae, –a esse
FUTURO
pollicitum esse
GERUNDIVO
pollĭcendus, –a, –um
SUPINO
pollicitu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:POLLICEOR100}}
---CACHE---