pollĭcĭtor - Diatesi attiva
(pollĭcĭtor, pollĭcĭtāris, pollicitatus sum, pollĭcĭtāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pollĭcĭtor
II sing.
pollĭcĭtāris, pollĭcĭtāre
III sing.
pollĭcĭtātur
I plur.
pollĭcĭtāmur
II plur.
pollĭcĭtamĭni
III plur.
pollĭcĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
pollĭcĭtābar
II sing.
pollĭcĭtabāris, pollĭcĭtabāre
III sing.
pollĭcĭtabātur
I plur.
pollĭcĭtabāmur
II plur.
pollĭcĭtabamĭni
III plur.
pollĭcĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pollĭcĭtābor
II sing.
pollĭcĭtabĕris, pollĭcĭtabĕre
III sing.
pollĭcĭtabĭtur
I plur.
pollĭcĭtabĭmur
II plur.
pollĭcĭtabimĭni
III plur.
pollĭcĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
pollicitatus, –a, –um sum
II sing.
pollicitatus, –a, –um es
III sing.
pollicitatus, –a, –um est
I plur.
pollicitati, –ae, –a sumus
II plur.
pollicitati, –ae, –a estis
III plur.
pollicitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pollicitatus, –a, –um eram
II sing.
pollicitatus, –a, –um eras
III sing.
pollicitatus, –a, –um erat
I plur.
pollicitati, –ae, –a eramus
II plur.
pollicitati, –ae, –a eratis
III plur.
pollicitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pollicitatus, –a, –um ero
II sing.
pollicitatus, –a, –um eris
III sing.
pollicitatus, –a, –um erit
I plur.
pollicitati, –ae, –a erimus
II plur.
pollicitati, –ae, –a eritis
III plur.
pollicitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pollĭcĭter
II sing.
pollĭcĭtēris, pollĭcĭtēre
III sing.
pollĭcĭtētur
I plur.
pollĭcĭtēmur
II plur.
pollĭcĭtemĭni
III plur.
pollĭcĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
pollĭcĭtārer
II sing.
pollĭcĭtarēris, pollĭcĭtarēre
III sing.
pollĭcĭtarētur
I plur.
pollĭcĭtarēmur
II plur.
pollĭcĭtaremĭni
III plur.
pollĭcĭtarentur
PERFETTO
I sing.
pollicitatus, –a, –um sim
II sing.
pollicitatus, –a, –um sis
III sing.
pollicitatus, –a, –um sit
I plur.
pollicitati, –ae, –a simus
II plur.
pollicitati, –ae, –a sitis
III plur.
pollicitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pollicitatus, –a, –um essem
II sing.
pollicitatus, –a, –um esses
III sing.
pollicitatus, –a, –um esset
I plur.
pollicitati, –ae, –a essemus
II plur.
pollicitati, –ae, –a essetis
III plur.
pollicitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pollĭcĭtāre
II plur.
pollĭcĭtamĭni
FUTURO
II sing.
pollĭcĭtātor
III sing.
pollĭcĭtātor
II plur.
–
III plur.
pollĭcĭtantor
INFINITO
PRESENTE
pollĭcĭtāri
PERFETTO
Singolare:
pollicitatus, –a, –um esse
Plurale:
pollicitati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
pollicitatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
pollicitatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
pollĭcĭtans, –antis
FUTURO
pollicitatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
pollicitatum
Passivo:
pollicitatu
GERUNDIO
Genitivo:
pollĭcĭtandi
Dativo:
pollĭcĭtando
Accusativo:
pollĭcĭtandum
Ablativo:
pollĭcĭtando
GERUNDIVO
pollĭcĭtandus, –a, –um
pollĭcĭtor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android