permēĭor - Diatesi passiva

(permēĭo, permēĭis, perminxi, perminctum, permēĭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
permēĭor
II sing.
permēĭĕris, permēĭĕre
III sing.
permēĭĭtur
I plur.
permēĭĭmur
II plur.
permēĭimĭni
III plur.
permēĭuntur
IMPERFETTO
I sing.
permēĭēbar
II sing.
permēĭebāris, permēĭebāre
III sing.
permēĭebātur
I plur.
permēĭebāmur
II plur.
permēĭebamĭni
III plur.
permēĭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
permēĭar
II sing.
permēĭēris, permēĭēre
III sing.
permēĭētur
I plur.
permēĭēmur
II plur.
permēĭemĭni
III plur.
permēĭentur
PERFETTO
I sing.
perminctus o permictus, –a, –um sum
II sing.
perminctus o permictus, –a, –um es
III sing.
perminctus o permictus, –a, –um est
I plur.
permincti o permicti, –ae, –a sumus
II plur.
permincti o permicti, –ae, –a estis
III plur.
permincti o permicti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perminctus o permictus, –a, –um eram
II sing.
perminctus o permictus, –a, –um eras
III sing.
perminctus o permictus, –a, –um erat
I plur.
permincti o permicti, –ae, –a eramus
II plur.
permincti o permicti, –ae, –a eratis
III plur.
permincti o permicti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perminctus o permictus, –a, –um ero
II sing.
perminctus o permictus, –a, –um eris
III sing.
perminctus o permictus, –a, –um erit
I plur.
permincti o permicti, –ae, –a erimus
II plur.
permincti o permicti, –ae, –a eritis
III plur.
permincti o permicti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
permēĭar
II sing.
permēĭāris, permēĭāre
III sing.
permēĭātur
I plur.
permēĭāmur
II plur.
permēĭamĭni
III plur.
permēĭantur
IMPERFETTO
I sing.
permēĭĕrer
II sing.
permēĭerēris, permēĭerēre
III sing.
permēĭerētur
I plur.
permēĭerēmur
II plur.
permēĭeremĭni
III plur.
permēĭerentur
PERFETTO
I sing.
perminctus o permictus, –a, –um sim
II sing.
perminctus o permictus, –a, –um sis
III sing.
perminctus o permictus, –a, –um sit
I plur.
permincti o permicti, –ae, –a simus
II plur.
permincti o permicti, –ae, –a sitis
III plur.
permincti o permicti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perminctus o permictus, –a, –um essem
II sing.
perminctus o permictus, –a, –um esses
III sing.
perminctus o permictus, –a, –um esset
I plur.
permincti o permicti, –ae, –a essemus
II plur.
permincti o permicti, –ae, –a essetis
III plur.
permincti o permicti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
permēĭĕre
II plur.
permēĭimĭni
FUTURO
II sing.
permēĭĭtor
III sing.
permēĭĭtor
II plur.
III plur.
permēĭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perminctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
permēĭi
PERFETTO
Singolare:
perminctus o permictus, –a, –um esse
Plurale:
permincti o permicti, –ae, –a esse
FUTURO
perminctum esse o permictum esse
GERUNDIVO
permēĭendus, –a, –um
SUPINO
perminctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERMEIOR100}}