percĭor - Diatesi passiva

(percĭo, percis, percīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
percĭor
II sing.
percīris, percīre
III sing.
percītur
I plur.
percīmur
II plur.
percimĭni
III plur.
perciuntur
IMPERFETTO
I sing.
perciēbar
II sing.
perciebāris, perciebāre
III sing.
perciebātur
I plur.
perciebāmur
II plur.
perciebamĭni
III plur.
perciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
percĭar
II sing.
perciēris, perciēre
III sing.
perciētur
I plur.
perciēmur
II plur.
perciemĭni
III plur.
percientur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
– erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
percĭar
II sing.
perciāris, perciāre
III sing.
perciātur
I plur.
perciāmur
II plur.
perciamĭni
III plur.
perciantur
IMPERFETTO
I sing.
percīrer
II sing.
percirēris, percirēre
III sing.
percirētur
I plur.
percirēmur
II plur.
percirēmini
III plur.
percirentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
percīre
II plur.
percimĭni
FUTURO
II sing.
percītor
III sing.
percītor
II plur.
III plur.
perciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
INFINITO
PRESENTE
percīri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
GERUNDIVO
perciendus, –a, –um
SUPINO

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERCIOR100}}