percĭtor - Diatesi passiva

(percĭto, percĭtas, percitatum, percĭtāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
percĭtor
II sing.
percĭtāris, percĭtāre
III sing.
percĭtātur
I plur.
percĭtāmur
II plur.
percĭtamĭni
III plur.
percĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
percĭtābar
II sing.
percĭtabāris, percĭtabāre
III sing.
percĭtabātur
I plur.
percĭtabāmur
II plur.
percĭtabamĭni
III plur.
percĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
percĭtābor
II sing.
percĭtabĕris, percĭtabĕre
III sing.
percĭtabĭtur
I plur.
percĭtabĭmur
II plur.
percĭtabimĭni
III plur.
percĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
percitatus, –a, –um sum
II sing.
percitatus, –a, –um es
III sing.
percitatus, –a, –um est
I plur.
percitati, –ae, –a sumus
II plur.
percitati, –ae, –a estis
III plur.
percitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percitatus, –a, –um eram
II sing.
percitatus, –a, –um eras
III sing.
percitatus, –a, –um erat
I plur.
percitati, –ae, –a eramus
II plur.
percitati, –ae, –a eratis
III plur.
percitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
percitatus, –a, –um ero
II sing.
percitatus, –a, –um eris
III sing.
percitatus, –a, –um erit
I plur.
percitati, –ae, –a erimus
II plur.
percitati, –ae, –a eritis
III plur.
percitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
percĭter
II sing.
percĭtēris, percĭtēre
III sing.
percĭtētur
I plur.
percĭtēmur
II plur.
percĭtemĭni
III plur.
percĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
percĭtārer
II sing.
percĭtarēris, percĭtarēre
III sing.
percĭtarētur
I plur.
percĭtarēmur
II plur.
percĭtaremĭni
III plur.
percĭtarentur
PERFETTO
I sing.
percitatus, –a, –um sim
II sing.
percitatus, –a, –um sis
III sing.
percitatus, –a, –um sit
I plur.
percitati, –ae, –a simus
II plur.
percitati, –ae, –a sitis
III plur.
percitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percitatus, –a, –um essem
II sing.
percitatus, –a, –um esses
III sing.
percitatus, –a, –um esset
I plur.
percitati, –ae, –a essemus
II plur.
percitati, –ae, –a essetis
III plur.
percitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
percĭtāre
II plur.
percĭtamĭni
FUTURO
II sing.
percĭtātor
III sing.
percĭtātor
II plur.
III plur.
percĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
percitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
percĭtāri
PERFETTO
Singolare:
percitatus, –a, –um esse
Plurale:
percitati, –ae, –a esse
FUTURO
percitatum esse
GERUNDIVO
percĭtandus, –a, –um
SUPINO
percitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERCITOR100}}