ordĭor - Diatesi attiva
(ordĭor, ordīris, orsus sum, ordīri)verbo transitivo e intransitivo deponente IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ordĭor
II sing.
ordīris, ordīre
III sing.
ordītur
I plur.
ordīmur
II plur.
ordimĭni
III plur.
ordiuntur
IMPERFETTO
I sing.
ordiēbar
II sing.
ordiebāris, ordiebāre
III sing.
ordiebātur
I plur.
ordiebāmur
II plur.
ordiebamĭni
III plur.
ordiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ordĭar, ordĭbor
II sing.
ordiēris, ordiēre
III sing.
ordiētur
I plur.
ordiēmur
II plur.
ordiemĭni
III plur.
ordientur
PERFETTO
I sing.
orsus, –a, –um sum
II sing.
orsus, –a, –um es
III sing.
orsus, –a, –um est
I plur.
orsi, –ae, –a sumus
II plur.
orsi, –ae, –a estis
III plur.
orsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
orsus, –a, –um eram
II sing.
orsus, –a, –um eras
III sing.
orsus, –a, –um erat
I plur.
orsi, –ae, –a eramus
II plur.
orsi, –ae, –a eratis
III plur.
orsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
orsus, –a, –um ero
II sing.
orsus, –a, –um eris
III sing.
orsus, –a, –um erit
I plur.
orsi, –ae, –a erimus
II plur.
orsi, –ae, –a eritis
III plur.
orsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ordĭar
II sing.
ordiāris, ordiāre
III sing.
ordiātur
I plur.
ordiāmur
II plur.
ordiamĭni
III plur.
ordiantur
IMPERFETTO
I sing.
ordīrer
II sing.
ordirēris, ordirēre
III sing.
ordirētur
I plur.
ordirēmur
II plur.
ordirēmini
III plur.
ordirentur
PERFETTO
I sing.
orsus, –a, –um sim
II sing.
orsus, –a, –um sis
III sing.
orsus, –a, –um sit
I plur.
orsi, –ae, –a simus
II plur.
orsi, –ae, –a sitis
III plur.
orsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
orsus, –a, –um essem
II sing.
orsus, –a, –um esses
III sing.
orsus, –a, –um esset
I plur.
orsi, –ae, –a essemus
II plur.
orsi, –ae, –a essetis
III plur.
orsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ordīre, ordimĭno
II plur.
ordimĭni
FUTURO
II sing.
ordītor
III sing.
ordītor
II plur.
–
III plur.
ordiuntor
INFINITO
PRESENTE
ordīri
PERFETTO
Singolare:
orsus, –a, –um esse
Plurale:
orsi, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
orsūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
orsūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
ordiens, –ientis
FUTURO
orsūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
orsum
Passivo:
orsu o orsu
GERUNDIO
Genitivo:
ordiendi
Dativo:
ordiendo
Accusativo:
ordiendum
Ablativo:
ordiendo
GERUNDIVO
ordiendus, –a, –um
ordĭor v. tr. e intr. dep. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android