obtŭĕor - Diatesi attiva

(obtŭĕor, obtŭēris, obtŭēri)

verbo transitivo e intransitivo deponente II coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtŭĕor
II sing.
obtŭēris, obtŭēre
III sing.
obtŭētur
I plur.
obtŭēmur
II plur.
obtŭemĭni
III plur.
obtŭentur
IMPERFETTO
I sing.
obtŭēbar
II sing.
obtŭebāris, obtŭebāre
III sing.
obtŭebātur
I plur.
obtŭebāmur
II plur.
obtŭebamĭni
III plur.
obtŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtŭēbor
II sing.
obtŭebĕris, obtŭebĕre
III sing.
obtŭebĭtur
I plur.
obtŭebĭmur
II plur.
obtŭebimĭni
III plur.
obtŭebuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
–erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtŭĕar
II sing.
obtŭeāris, obtŭeāre
III sing.
obtŭeātur
I plur.
obtŭeāmur
II plur.
obtŭeamĭni
III plur.
obtŭeantur
IMPERFETTO
I sing.
obtŭērer
II sing.
obtŭerēris, obtŭerēre
III sing.
obtŭerētur
I plur.
obtŭerēmur
II plur.
obtŭeremĭni
III plur.
obtŭerentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtŭēre
II plur.
obtŭemĭni
FUTURO
II sing.
obtŭētor
III sing.
obtŭētor
II plur.
III plur.
obtŭentor
INFINITO
PRESENTE
obtŭēri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
Singolare:
Plurale:
PARTICIPIO
PRESENTE
obtŭens, –entis
FUTURO
SUPINO
Attivo:
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
obtŭendi
Dativo:
obtŭendo
Accusativo:
obtŭendum
Ablativo:
obtŭendo
GERUNDIVO
obtŭendus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTUEOR100}}
---CACHE---