obtŭens


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obtŭens
Gen.
obtŭentis
Dat.
obtŭenti
Acc.
obtŭentem
Abl.
obtŭens
Voc.
obtŭenti
PLURALE
Nom.
obtŭentes
Gen.
obtŭentium
Dat.
obtŭentibus
Acc.
obtŭentes
Abl.
obtŭentes
Voc.
obtŭentibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obtŭens
Gen.
obtŭentis
Dat.
obtŭenti
Acc.
obtŭentem
Abl.
obtŭens
Voc.
obtŭenti
PLURALE
Nom.
obtŭentes
Gen.
obtŭentium
Dat.
obtŭentibus
Acc.
obtŭentes
Abl.
obtŭentes
Voc.
obtŭentibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obtŭens
Gen.
obtŭentis
Dat.
obtŭenti
Acc.
obtŭens
Abl.
obtŭens
Voc.
obtŭenti
PLURALE
Nom.
obtŭentia
Gen.
obtŭentium
Dat.
obtŭentibus
Acc.
obtŭentia
Abl.
obtŭentia
Voc.
obtŭentibus




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTUENS100}}