Donazione

obtūrans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obtūrans
Gen.
obtūrantis
Dat.
obtūranti
Acc.
obtūrantem
Abl.
obtūrans
Voc.
obtūranti
PLURALE
Nom.
obtūrantes
Gen.
obtūrantium
Dat.
obtūrantibus
Acc.
obtūrantes
Abl.
obtūrantes
Voc.
obtūrantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obtūrans
Gen.
obtūrantis
Dat.
obtūranti
Acc.
obtūrantem
Abl.
obtūrans
Voc.
obtūranti
PLURALE
Nom.
obtūrantes
Gen.
obtūrantium
Dat.
obtūrantibus
Acc.
obtūrantes
Abl.
obtūrantes
Voc.
obtūrantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obtūrans
Gen.
obtūrantis
Dat.
obtūranti
Acc.
obtūrans
Abl.
obtūrans
Voc.
obtūranti
PLURALE
Nom.
obtūrantia
Gen.
obtūrantium
Dat.
obtūrantibus
Acc.
obtūrantia
Abl.
obtūrantia
Voc.
obtūrantibus

‹ obtūrāmentum
obtūrātĭo ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
obtunsē avv.
obtunsĭo sost. femm. III decl.
obtūnsus agg. part. perf. I cl.
obtŭor v. tr. e intr. dep. III coniug.
obtūrāmentum Sost. nt. II decl.
obtūrans agg. part. pres. II cl.
obtūrātĭo sost. femm. III decl.
obturatūrūs agg. part. fut.
obturatus agg. part. perf. I cl.
obturatus agg. inf. perf.
obturbans agg. part. pres. II cl.
obturbatūrūs agg. part. fut.
obturbatus agg. part. perf. I cl.
obturbatus agg. inf. perf.
obturbo v. tr. I coniug.
obturbor v. tr. I coniug.
obturgescens agg. part. pres. II cl.
obturgesco v. intr. III coniug.
obtūro v. tr. I coniug.
obtūror v. tr. I coniug.
{{ID:OBTURANS100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android