obtrūdor - Diatesi passiva

(obtrūdo, obtrūdis, obtrusi, obtrusum, obtrūdĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obtrūdor
II sing.
obtrūdĕris, obtrūdĕre
III sing.
obtrūdĭtur
I plur.
obtrūdĭmur
II plur.
obtrūdimĭni
III plur.
obtrūduntur
IMPERFETTO
I sing.
obtrūdēbar
II sing.
obtrūdebāris, obtrūdebāre
III sing.
obtrūdebātur
I plur.
obtrūdebāmur
II plur.
obtrūdebamĭni
III plur.
obtrūdebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obtrūdar
II sing.
obtrūdēris, obtrūdēre
III sing.
obtrūdētur
I plur.
obtrūdēmur
II plur.
obtrūdemĭni
III plur.
obtrūdentur
PERFETTO
I sing.
obtrusus, –a, –um sum
II sing.
obtrusus, –a, –um es
III sing.
obtrusus, –a, –um est
I plur.
obtrusi, –ae, –a sumus
II plur.
obtrusi, –ae, –a estis
III plur.
obtrusi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtrusus, –a, –um eram
II sing.
obtrusus, –a, –um eras
III sing.
obtrusus, –a, –um erat
I plur.
obtrusi, –ae, –a eramus
II plur.
obtrusi, –ae, –a eratis
III plur.
obtrusi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obtrusus, –a, –um ero
II sing.
obtrusus, –a, –um eris
III sing.
obtrusus, –a, –um erit
I plur.
obtrusi, –ae, –a erimus
II plur.
obtrusi, –ae, –a eritis
III plur.
obtrusi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obtrūdar
II sing.
obtrūdāris, obtrūdāre
III sing.
obtrūdātur
I plur.
obtrūdāmur
II plur.
obtrūdamĭni
III plur.
obtrūdantur
IMPERFETTO
I sing.
obtrūdĕrer
II sing.
obtrūderēris, obtrūderēre
III sing.
obtrūderētur
I plur.
obtrūderēmur
II plur.
obtrūderemĭni
III plur.
obtrūderentur
PERFETTO
I sing.
obtrusus, –a, –um sim
II sing.
obtrusus, –a, –um sis
III sing.
obtrusus, –a, –um sit
I plur.
obtrusi, –ae, –a simus
II plur.
obtrusi, –ae, –a sitis
III plur.
obtrusi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obtrusus, –a, –um essem
II sing.
obtrusus, –a, –um esses
III sing.
obtrusus, –a, –um esset
I plur.
obtrusi, –ae, –a essemus
II plur.
obtrusi, –ae, –a essetis
III plur.
obtrusi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obtrūdĕre
II plur.
obtrūdimĭni
FUTURO
II sing.
obtrūdĭtor
III sing.
obtrūdĭtor
II plur.
III plur.
obtrūduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
obtrusus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obtrūdi
PERFETTO
Singolare:
obtrusus, –a, –um esse
Plurale:
obtrusi, –ae, –a esse
FUTURO
obtrusum esse
GERUNDIVO
obtrūdendus, –a, –um
SUPINO
obtrusu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTRUDOR100}}
---CACHE---