obnūbĭlor - Diatesi passiva

(obnūbĭlo, obnūbĭlas, obnubilavi, obnubilatum, obnūbĭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obnūbĭlor
II sing.
obnūbĭlāris, obnūbĭlāre
III sing.
obnūbĭlātur
I plur.
obnūbĭlāmur
II plur.
obnūbĭlamĭni
III plur.
obnūbĭlantur
IMPERFETTO
I sing.
obnūbĭlābar
II sing.
obnūbĭlabāris, obnūbĭlabāre
III sing.
obnūbĭlabātur
I plur.
obnūbĭlabāmur
II plur.
obnūbĭlabamĭni
III plur.
obnūbĭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obnūbĭlābor
II sing.
obnūbĭlabĕris, obnūbĭlabĕre
III sing.
obnūbĭlabĭtur
I plur.
obnūbĭlabĭmur
II plur.
obnūbĭlabimĭni
III plur.
obnūbĭlabuntur
PERFETTO
I sing.
obnubilatus, –a, –um sum
II sing.
obnubilatus, –a, –um es
III sing.
obnubilatus, –a, –um est
I plur.
obnubilati, –ae, –a sumus
II plur.
obnubilati, –ae, –a estis
III plur.
obnubilati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obnubilatus, –a, –um eram
II sing.
obnubilatus, –a, –um eras
III sing.
obnubilatus, –a, –um erat
I plur.
obnubilati, –ae, –a eramus
II plur.
obnubilati, –ae, –a eratis
III plur.
obnubilati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obnubilatus, –a, –um ero
II sing.
obnubilatus, –a, –um eris
III sing.
obnubilatus, –a, –um erit
I plur.
obnubilati, –ae, –a erimus
II plur.
obnubilati, –ae, –a eritis
III plur.
obnubilati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obnūbĭler
II sing.
obnūbĭlēris, obnūbĭlēre
III sing.
obnūbĭlētur
I plur.
obnūbĭlēmur
II plur.
obnūbĭlemĭni
III plur.
obnūbĭlentur
IMPERFETTO
I sing.
obnūbĭlārer
II sing.
obnūbĭlarēris, obnūbĭlarēre
III sing.
obnūbĭlarētur
I plur.
obnūbĭlarēmur
II plur.
obnūbĭlaremĭni
III plur.
obnūbĭlarentur
PERFETTO
I sing.
obnubilatus, –a, –um sim
II sing.
obnubilatus, –a, –um sis
III sing.
obnubilatus, –a, –um sit
I plur.
obnubilati, –ae, –a simus
II plur.
obnubilati, –ae, –a sitis
III plur.
obnubilati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obnubilatus, –a, –um essem
II sing.
obnubilatus, –a, –um esses
III sing.
obnubilatus, –a, –um esset
I plur.
obnubilati, –ae, –a essemus
II plur.
obnubilati, –ae, –a essetis
III plur.
obnubilati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obnūbĭlāre
II plur.
obnūbĭlamĭni
FUTURO
II sing.
obnūbĭlātor
III sing.
obnūbĭlātor
II plur.
III plur.
obnūbĭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
obnubilatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
obnūbĭlāri
PERFETTO
Singolare:
obnubilatus, –a, –um esse
Plurale:
obnubilati, –ae, –a esse
FUTURO
obnubilatum esse
GERUNDIVO
obnūbĭlandus, –a, –um
SUPINO
obnubilatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBNUBILOR100}}