ŏboedĭens

(ŏboedĭens, ŏboedĭens, ŏboedĭens)

aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
ŏboedĭens
Gen.
oboedientis
Dat.
oboedienti
Acc.
oboedientem
Abl.
oboedienti
Voc.
ŏboedĭens
PLURALE
Nom.
oboedientes
Gen.
oboedientĭum
Dat.
oboedientĭbus
Acc.
oboedientes
Abl.
oboedientĭbus
Voc.
oboedientes
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
ŏboedĭens
Gen.
oboedientis
Dat.
oboedienti
Acc.
oboedientem
Abl.
oboedienti
Voc.
ŏboedĭens
PLURALE
Nom.
oboedientes
Gen.
oboedientĭum
Dat.
oboedientĭbus
Acc.
oboedientes
Abl.
oboedientĭbus
Voc.
oboedientes
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
ŏboedĭens
Gen.
oboedientis
Dat.
oboedienti
Acc.
ŏboedĭens
Abl.
oboedienti
Voc.
ŏboedĭens
PLURALE
Nom.
oboedientĭa
Gen.
oboedientĭum
Dat.
oboedientĭbus
Acc.
oboedientĭa
Abl.
oboedientĭbus
Voc.
oboedientĭa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBOEDIENS100}}