mandūcor - Diatesi attiva

(mandūcor, mandūcāris, mandūcāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mandūcor
II sing.
mandūcāris, mandūcāre
III sing.
mandūcātur
I plur.
mandūcāmur
II plur.
mandūcamĭni
III plur.
mandūcantur
IMPERFETTO
I sing.
mandūcābar
II sing.
mandūcabāris, mandūcabāre
III sing.
mandūcabātur
I plur.
mandūcabāmur
II plur.
mandūcabamĭni
III plur.
mandūcabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mandūcābor
II sing.
mandūcabĕris, mandūcabĕre
III sing.
mandūcabĭtur
I plur.
mandūcabĭmur
II plur.
mandūcabimĭni
III plur.
mandūcabuntur
PERFETTO
I sing.
– sum
II sing.
– es
III sing.
– est
I plur.
– sumus
II plur.
– estis
III plur.
– sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– eram
II sing.
– eras
III sing.
– erat
I plur.
– eramus
II plur.
– eratis
III plur.
–erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
– ero
II sing.
– eris
III sing.
– erit
I plur.
– erimus
II plur.
– eritis
III plur.
– erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mandūcer
II sing.
mandūcēris, mandūcēre
III sing.
mandūcētur
I plur.
mandūcēmur
II plur.
mandūcemĭni
III plur.
mandūcentur
IMPERFETTO
I sing.
mandūcārer
II sing.
mandūcarēris, mandūcarēre
III sing.
mandūcarētur
I plur.
mandūcarēmur
II plur.
mandūcaremĭni
III plur.
mandūcarentur
PERFETTO
I sing.
– sim
II sing.
– sis
III sing.
– sit
I plur.
– simus
II plur.
– sitis
III plur.
– sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
– essem
II sing.
– esses
III sing.
– esset
I plur.
– essemus
II plur.
– essetis
III plur.
– essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mandūcāre
II plur.
mandūcamĭni
FUTURO
II sing.
mandūcātor
III sing.
mandūcātor
II plur.
III plur.
mandūcantor
INFINITO
PRESENTE
mandūcāri
PERFETTO
Singolare:
Plurale:
FUTURO
Singolare:
Plurale:
PARTICIPIO
PRESENTE
mandūcans, –antis
FUTURO
SUPINO
Attivo:
Passivo:
GERUNDIO
Genitivo:
mandūcandi
Dativo:
mandūcando
Accusativo:
mandūcandum
Ablativo:
mandūcando
GERUNDIVO
mandūcandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:MANDUCOR100}}