mandūco - Diatesi attiva
(mandūco, mandūcas, manducavi, manducatum, mandūcāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
mandūco
II sing.
mandūcas
III sing.
mandūcat
I plur.
mandūcāmus
II plur.
mandūcātis
III plur.
mandūcant
IMPERFETTO
I sing.
mandūcābam
II sing.
mandūcābas
III sing.
mandūcābat
I plur.
mandūcabāmus
II plur.
mandūcabātis
III plur.
mandūcābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
mandūcābo
II sing.
mandūcābis
III sing.
mandūcābit
I plur.
mandūcabĭmus
II plur.
mandūcabĭtis
III plur.
mandūcābunt
PERFETTO
I sing.
manducavi
II sing.
manducavisti
III sing.
manducavit
I plur.
manducavĭmus
II plur.
manducavistis
III plur.
manducavērunt, manducavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
manducavĕram
II sing.
manducavĕras
III sing.
manducavĕrat
I plur.
manducaverāmus
II plur.
manducaverātis
III plur.
manducavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
manducavĕro
II sing.
manducavĕris
III sing.
manducavĕrit
I plur.
manducaverĭmus
II plur.
manducaverĭtis
III plur.
manducavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
mandūcem
II sing.
mandūces
III sing.
mandūcet
I plur.
mandūcēmus
II plur.
mandūcētis
III plur.
mandūcent
IMPERFETTO
I sing.
mandūcārem
II sing.
mandūcāres
III sing.
mandūcāret
I plur.
mandūcarēmus
II plur.
mandūcarētis
III plur.
mandūcārent
PERFETTO
I sing.
manducavĕrim
II sing.
manducavĕris
III sing.
manducavĕrit
I plur.
manducaverĭmus
II plur.
manducaverĭtis
III plur.
manducavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
manducavissem
II sing.
manducavisses
III sing.
manducavisset
I plur.
manducavissēmus
II plur.
manducavissētis
III plur.
manducavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
mandūca
II plur.
mandūcāte
FUTURO
II sing.
mandūcāto
III sing.
mandūcāto
II plur.
mandūcatōte
III plur.
mandūcanto
PARTICIPIO
PRESENTE
mandūcans, –antis
FUTURO
manducatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
mandūcāre
PERFETTO
manducavisse
FUTURO
Singolare:
manducatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
manducatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
mandūcandi
Dativo:
mandūcando
Accusativo:
ad mandūcandum
Ablativo:
mandūcando
SUPINO
manducatum
Vedi la forma passiva di questo lemma
mandūco v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android