interrŏgor - Diatesi passiva

(interrŏgo, interrŏgas, interrogavi, interrogatum, interrŏgāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
interrŏgor
II sing.
interrŏgāris, interrŏgāre
III sing.
interrŏgātur
I plur.
interrŏgāmur
II plur.
interrŏgamĭni
III plur.
interrŏgantur
IMPERFETTO
I sing.
interrŏgābar
II sing.
interrŏgabāris, interrŏgabāre
III sing.
interrŏgabātur
I plur.
interrŏgabāmur
II plur.
interrŏgabamĭni
III plur.
interrŏgabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
interrŏgābor
II sing.
interrŏgabĕris, interrŏgabĕre
III sing.
interrŏgabĭtur
I plur.
interrŏgabĭmur
II plur.
interrŏgabimĭni
III plur.
interrŏgabuntur
PERFETTO
I sing.
interrogatus, –a, –um sum
II sing.
interrogatus, –a, –um es
III sing.
interrogatus, –a, –um est
I plur.
interrogati, –ae, –a sumus
II plur.
interrogati, –ae, –a estis
III plur.
interrogati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interrogatus, –a, –um eram
II sing.
interrogatus, –a, –um eras
III sing.
interrogatus, –a, –um erat
I plur.
interrogati, –ae, –a eramus
II plur.
interrogati, –ae, –a eratis
III plur.
interrogati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
interrogatus, –a, –um ero
II sing.
interrogatus, –a, –um eris
III sing.
interrogatus, –a, –um erit
I plur.
interrogati, –ae, –a erimus
II plur.
interrogati, –ae, –a eritis
III plur.
interrogati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
interrŏger
II sing.
interrŏgēris, interrŏgēre
III sing.
interrŏgētur
I plur.
interrŏgēmur
II plur.
interrŏgemĭni
III plur.
interrŏgentur
IMPERFETTO
I sing.
interrŏgārer
II sing.
interrŏgarēris, interrŏgarēre
III sing.
interrŏgarētur
I plur.
interrŏgarēmur
II plur.
interrŏgaremĭni
III plur.
interrŏgarentur
PERFETTO
I sing.
interrogatus, –a, –um sim
II sing.
interrogatus, –a, –um sis
III sing.
interrogatus, –a, –um sit
I plur.
interrogati, –ae, –a simus
II plur.
interrogati, –ae, –a sitis
III plur.
interrogati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
interrogatus, –a, –um essem
II sing.
interrogatus, –a, –um esses
III sing.
interrogatus, –a, –um esset
I plur.
interrogati, –ae, –a essemus
II plur.
interrogati, –ae, –a essetis
III plur.
interrogati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
interrŏgāre
II plur.
interrŏgamĭni
FUTURO
II sing.
interrŏgātor
III sing.
interrŏgātor
II plur.
III plur.
interrŏgantor
PARTICIPIO
PERFETTO
interrogatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
interrŏgāri
PERFETTO
Singolare:
interrogatus, –a, –um esse
Plurale:
interrogati, –ae, –a esse
FUTURO
interrogatum esse
GERUNDIVO
interrŏgandus, –a, –um
SUPINO
interrogatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INTERROGOR100}}
---CACHE---