inrūgĭo - Diatesi attiva

(inrūgĭo, inrūgis, inrugii, inrūgīre)

verbo intransitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inrūgĭo
II sing.
inrūgis
III sing.
inrūgit
I plur.
inrūgīmus
II plur.
inrūgītis
III plur.
inrūgĭunt
IMPERFETTO
I sing.
inrūgiēbam
II sing.
inrūgiēbas
III sing.
inrūgiēbat
I plur.
inrūgiebāmus
II plur.
inrūgiebātis
III plur.
inrūgiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inrūgĭam
II sing.
inrūgĭes
III sing.
inrūgĭet
I plur.
inrūgiēmus
II plur.
inrūgiētis
III plur.
inrūgĭent
PERFETTO
I sing.
inrugii
II sing.
inrugiisti
III sing.
inrugiit
I plur.
inrugiĭmus
II plur.
inrugiistis
III plur.
inrugiērunt, inrugiēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inrugiĕram
II sing.
inrugiĕras
III sing.
inrugiĕrat
I plur.
inrugierāmus
II plur.
inrugierātis
III plur.
inrugiĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inrugiĕro
II sing.
inrugiĕris
III sing.
inrugiĕrit
I plur.
inrugierĭmus
II plur.
inrugierĭtis
III plur.
inrugiĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inrūgĭam
II sing.
inrūgĭas
III sing.
inrūgĭat
I plur.
inrūgiāmus
II plur.
inrūgiātis
III plur.
inrūgĭant
IMPERFETTO
I sing.
inrūgīrem
II sing.
inrūgīres
III sing.
inrūgīret
I plur.
inrūgirēmus
II plur.
inrūgirētis
III plur.
inrūgirent
PERFETTO
I sing.
inrugiĕrim
II sing.
inrugiĕris
III sing.
inrugiĕrit
I plur.
inrugierĭmus
II plur.
inrugierĭtis
III plur.
inrugiĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inrugiissem
II sing.
inrugiisses
III sing.
inrugiisset
I plur.
inrugiissēmus
II plur.
inrugiissētis
III plur.
inrugiissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inrūgi
II plur.
inrūgīte
FUTURO
II sing.
inrūgīto
III sing.
inrūgīto
II plur.
inrūgitōte
III plur.
inrūgiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
inrūgiens, –ientis
FUTURO
INFINITO
PRESENTE
inrūgīre
PERFETTO
inrugiisse
FUTURO
Singolare:
Plurale:
GERUNDIO
Genitivo:
inrūgiendi
Dativo:
inrūgiendo
Accusativo:
ad inrūgiendum
Ablativo:
inrūgiendo
SUPINO






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INRUGIO100}}
---CACHE---