inpĕdītus

(inpeditus, inpedită, inpeditum)

aggettivo participio perfetto I classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpeditus
Gen.
inpediti
Dat.
inpedito
Acc.
inpeditum
Abl.
inpedito
Voc.
inpedite
PLURALE
Nom.
inpediti
Gen.
inpeditōrum
Dat.
inpeditis
Acc.
inpeditos
Abl.
inpeditis
Voc.
inpediti
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpedită
Gen.
inpeditae
Dat.
inpeditae
Acc.
inpeditam
Abl.
inpeditā
Voc.
inpedită
PLURALE
Nom.
inpeditae
Gen.
inpeditārum
Dat.
inpeditis
Acc.
inpeditas
Abl.
inpeditis
Voc.
inpeditae
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpeditum
Gen.
inpediti
Dat.
inpedito
Acc.
inpeditum
Abl.
inpedito
Voc.
inpeditum
PLURALE
Nom.
inpedita
Gen.
inpeditōrum
Dat.
inpeditis
Acc.
inpedita
Abl.
inpeditis
Voc.
inpedita




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPEDITUS100}}
---CACHE---