inpellor - Diatesi passiva
(inpello, inpellis, inpuli, inpulsum, inpellĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
inpellor
II sing.
inpellĕris, inpellĕre
III sing.
inpellĭtur
I plur.
inpellĭmur
II plur.
inpellimĭni
III plur.
inpelluntur
IMPERFETTO
I sing.
inpellēbar
II sing.
inpellebāris, inpellebāre
III sing.
inpellebātur
I plur.
inpellebāmur
II plur.
inpellebamĭni
III plur.
inpellebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
inpellar
II sing.
inpellēris, inpellēre
III sing.
inpellētur
I plur.
inpellēmur
II plur.
inpellemĭni
III plur.
inpellentur
PERFETTO
I sing.
inpulsus, –a, –um sum
II sing.
inpulsus, –a, –um es
III sing.
inpulsus, –a, –um est
I plur.
inpulsi, –ae, –a sumus
II plur.
inpulsi, –ae, –a estis
III plur.
inpulsi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpulsus, –a, –um eram
II sing.
inpulsus, –a, –um eras
III sing.
inpulsus, –a, –um erat
I plur.
inpulsi, –ae, –a eramus
II plur.
inpulsi, –ae, –a eratis
III plur.
inpulsi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
inpulsus, –a, –um ero
II sing.
inpulsus, –a, –um eris
III sing.
inpulsus, –a, –um erit
I plur.
inpulsi, –ae, –a erimus
II plur.
inpulsi, –ae, –a eritis
III plur.
inpulsi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
inpellar
II sing.
inpellāris, inpellāre
III sing.
inpellātur
I plur.
inpellāmur
II plur.
inpellamĭni
III plur.
inpellantur
IMPERFETTO
I sing.
inpellĕrer
II sing.
inpellerēris, inpellerēre
III sing.
inpellerētur
I plur.
inpellerēmur
II plur.
inpelleremĭni
III plur.
inpellerentur
PERFETTO
I sing.
inpulsus, –a, –um sim
II sing.
inpulsus, –a, –um sis
III sing.
inpulsus, –a, –um sit
I plur.
inpulsi, –ae, –a simus
II plur.
inpulsi, –ae, –a sitis
III plur.
inpulsi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
inpulsus, –a, –um essem
II sing.
inpulsus, –a, –um esses
III sing.
inpulsus, –a, –um esset
I plur.
inpulsi, –ae, –a essemus
II plur.
inpulsi, –ae, –a essetis
III plur.
inpulsi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
inpellĕre
II plur.
inpellimĭni
FUTURO
II sing.
inpellĭtor
III sing.
inpellĭtor
II plur.
–
III plur.
inpelluntor
PARTICIPIO
PERFETTO
inpulsus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
inpelli
PERFETTO
Singolare:
inpulsus, –a, –um esse
Plurale:
inpulsi, –ae, –a esse
FUTURO
inpulsum esse
GERUNDIVO
inpellendus, –a, –um
SUPINO
inpulsu
Vedi la forma attiva di questo lemma
inpellor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android