inpeditūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
inpediturus
Gen.
inpedituri
Dat.
inpedituro
Acc.
inpediturum
Abl.
inpediture
Voc.
inpedituro
PLURALE
Nom.
inpedituri
Gen.
inpeditorum
Dat.
inpedituris
Acc.
inpedituros
Abl.
inpedituri
Voc.
inpedituris
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
inpeditura
Gen.
inpediturae
Dat.
inpediturae
Acc.
inpedituram
Abl.
inpeditura
Voc.
inpeditura
PLURALE
Nom.
inpediturae
Gen.
inpediturarum
Dat.
inpedituris
Acc.
inpedituras
Abl.
inpediturae
Voc.
inpedituris
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
inpediturum
Gen.
inpedituri
Dat.
inpedituro
Acc.
inpediturum
Abl.
inpediturum
Voc.
inpedituro
PLURALE
Nom.
inpeditura
Gen.
inpediturorum
Dat.
inpedituris
Acc.
inpeditura
Abl.
inpeditura
Voc.
inpedituris




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INPEDITURUS100}}
---CACHE---