incrĕpĭtor - Diatesi passiva

(incrĕpĭto, incrĕpĭtas, increpitavi, increpitatum, incrĕpĭtāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
incrĕpĭtor
II sing.
incrĕpĭtāris, incrĕpĭtāre
III sing.
incrĕpĭtātur
I plur.
incrĕpĭtāmur
II plur.
incrĕpĭtamĭni
III plur.
incrĕpĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
incrĕpĭtābar
II sing.
incrĕpĭtabāris, incrĕpĭtabāre
III sing.
incrĕpĭtabātur
I plur.
incrĕpĭtabāmur
II plur.
incrĕpĭtabamĭni
III plur.
incrĕpĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
incrĕpĭtābor
II sing.
incrĕpĭtabĕris, incrĕpĭtabĕre
III sing.
incrĕpĭtabĭtur
I plur.
incrĕpĭtabĭmur
II plur.
incrĕpĭtabimĭni
III plur.
incrĕpĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
increpitatus, –a, –um sum
II sing.
increpitatus, –a, –um es
III sing.
increpitatus, –a, –um est
I plur.
increpitati, –ae, –a sumus
II plur.
increpitati, –ae, –a estis
III plur.
increpitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
increpitatus, –a, –um eram
II sing.
increpitatus, –a, –um eras
III sing.
increpitatus, –a, –um erat
I plur.
increpitati, –ae, –a eramus
II plur.
increpitati, –ae, –a eratis
III plur.
increpitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
increpitatus, –a, –um ero
II sing.
increpitatus, –a, –um eris
III sing.
increpitatus, –a, –um erit
I plur.
increpitati, –ae, –a erimus
II plur.
increpitati, –ae, –a eritis
III plur.
increpitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
incrĕpĭter
II sing.
incrĕpĭtēris, incrĕpĭtēre
III sing.
incrĕpĭtētur
I plur.
incrĕpĭtēmur
II plur.
incrĕpĭtemĭni
III plur.
incrĕpĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
incrĕpĭtārer
II sing.
incrĕpĭtarēris, incrĕpĭtarēre
III sing.
incrĕpĭtarētur
I plur.
incrĕpĭtarēmur
II plur.
incrĕpĭtaremĭni
III plur.
incrĕpĭtarentur
PERFETTO
I sing.
increpitatus, –a, –um sim
II sing.
increpitatus, –a, –um sis
III sing.
increpitatus, –a, –um sit
I plur.
increpitati, –ae, –a simus
II plur.
increpitati, –ae, –a sitis
III plur.
increpitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
increpitatus, –a, –um essem
II sing.
increpitatus, –a, –um esses
III sing.
increpitatus, –a, –um esset
I plur.
increpitati, –ae, –a essemus
II plur.
increpitati, –ae, –a essetis
III plur.
increpitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
incrĕpĭtāre
II plur.
incrĕpĭtamĭni
FUTURO
II sing.
incrĕpĭtātor
III sing.
incrĕpĭtātor
II plur.
III plur.
incrĕpĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
increpitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
incrĕpĭtāri
PERFETTO
Singolare:
increpitatus, –a, –um esse
Plurale:
increpitati, –ae, –a esse
FUTURO
increpitatum esse
GERUNDIVO
incrĕpĭtandus, –a, –um
SUPINO
increpitatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INCREPITOR100}}