Declinatore / Coniugatore Latino
incrĕpĭto - Diatesi attiva
(incrĕpĭto, incrĕpĭtas, increpitavi, increpitatum, incrĕpĭtāre)
verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
PRESENTE |
I sing. | incrĕpĭto |
II sing. | incrĕpĭtas |
III sing. | incrĕpĭtat |
I plur. | incrĕpĭtāmus |
II plur. | incrĕpĭtātis |
III plur. | incrĕpĭtant |
IMPERFETTO |
I sing. | incrĕpĭtābam |
II sing. | incrĕpĭtābas |
III sing. | incrĕpĭtābat |
I plur. | incrĕpĭtabāmus |
II plur. | incrĕpĭtabātis |
III plur. | incrĕpĭtābant |
FUTURO SEMPLICE |
I sing. | incrĕpĭtābo |
II sing. | incrĕpĭtābis |
III sing. | incrĕpĭtābit |
I plur. | incrĕpĭtabĭmus |
II plur. | incrĕpĭtabĭtis |
III plur. | incrĕpĭtābunt |
PERFETTO |
I sing. | increpitavi |
II sing. | increpitavisti |
III sing. | increpitavit |
I plur. | increpitavĭmus |
II plur. | increpitavistis |
III plur. | increpitavēreunt, increpitavēre |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | increpitavĕram |
II sing. | increpitavĕras |
III sing. | increpitavĕrat |
I plur. | increpitaverāmus |
II plur. | increpitaverātis |
III plur. | increpitavĕrant |
FUTURO ANTERIORE |
I sing. | increpitavĕro |
II sing. | increpitavĕris |
III sing. | increpitavĕrit |
I plur. | increpitaverĭmus |
II plur. | increpitaverĭtis |
III plur. | increpitavĕrint |
PRESENTE |
I sing. | incrĕpĭtem |
II sing. | incrĕpĭtes |
III sing. | incrĕpĭtet |
I plur. | incrĕpĭtēmus |
II plur. | incrĕpĭtētis |
III plur. | incrĕpĭtent |
IMPERFETTO |
I sing. | incrĕpĭtārem |
II sing. | incrĕpĭtāres |
III sing. | incrĕpĭtāret |
I plur. | incrĕpĭtarēmus |
II plur. | incrĕpĭtarētis |
III plur. | incrĕpĭtārent |
PERFETTO |
I sing. | increpitavĕrim |
II sing. | increpitavĕris |
III sing. | increpitavĕrit |
I plur. | increpitaverĭmus |
II plur. | increpitaverĭtis |
III plur. | increpitavĕrint |
PIUCHEPERFETTO |
I sing. | increpitavissem |
II sing. | increpitavisses |
III sing. | increpitavisset |
I plur. | increpitavissēmus |
II plur. | increpitavissētis |
III plur. | increpitavissent |
IMPERATIVO |
PRESENTE |
II sing. | incrĕpĭta |
II plur. | incrĕpĭtāte |
FUTURO |
II sing. | incrĕpĭtāto |
III sing. | incrĕpĭtāto |
II plur. | incrĕpĭtatōte |
III plur. | incrĕpĭtanto |
|
PARTICIPIO |
PRESENTE |
incrĕpĭtans, –antis |
FUTURO |
increpitatūrūs, –a, –ūm |
INFINITO |
PRESENTE |
incrĕpĭtāre |
PERFETTO |
increpitavisse |
FUTURO |
Singolare: | increpitatūrūm, –am, –ūm esse |
Plurale: | increpitatūros, –as, –a esse |
GERUNDIO |
Genitivo: | incrĕpĭtandi |
Dativo: | incrĕpĭtando |
Accusativo: | ad incrĕpĭtandum |
Ablativo: | incrĕpĭtando |
SUPINO |
increpitatum |
Vedi la forma passiva di questo lemma
Sfoglia il dizionario
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCREPITO100}}
---CACHE---
|
I nostri siti:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|