incrĕpor - Diatesi passiva

(incrĕpo, incrĕpas, increpui, increpitum, incrĕpāre)

verbo transitivo e intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
incrĕpor
II sing.
incrĕpāris, incrĕpāre
III sing.
incrĕpātur
I plur.
incrĕpāmur
II plur.
incrĕpamĭni
III plur.
incrĕpantur
IMPERFETTO
I sing.
incrĕpābar
II sing.
incrĕpabāris, incrĕpabāre
III sing.
incrĕpabātur
I plur.
incrĕpabāmur
II plur.
incrĕpabamĭni
III plur.
incrĕpabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
incrĕpābor
II sing.
incrĕpabĕris, incrĕpabĕre
III sing.
incrĕpabĭtur
I plur.
incrĕpabĭmur
II plur.
incrĕpabimĭni
III plur.
incrĕpabuntur
PERFETTO
I sing.
increpitus o increpatus, –a, –um sum
II sing.
increpitus o increpatus, –a, –um es
III sing.
increpitus o increpatus, –a, –um est
I plur.
increpiti o increpati, –ae, –a sumus
II plur.
increpiti o increpati, –ae, –a estis
III plur.
increpiti o increpati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
increpitus o increpatus, –a, –um eram
II sing.
increpitus o increpatus, –a, –um eras
III sing.
increpitus o increpatus, –a, –um erat
I plur.
increpiti o increpati, –ae, –a eramus
II plur.
increpiti o increpati, –ae, –a eratis
III plur.
increpiti o increpati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
increpitus o increpatus, –a, –um ero
II sing.
increpitus o increpatus, –a, –um eris
III sing.
increpitus o increpatus, –a, –um erit
I plur.
increpiti o increpati, –ae, –a erimus
II plur.
increpiti o increpati, –ae, –a eritis
III plur.
increpiti o increpati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
incrĕper
II sing.
incrĕpēris, incrĕpēre
III sing.
incrĕpētur
I plur.
incrĕpēmur
II plur.
incrĕpemĭni
III plur.
incrĕpentur
IMPERFETTO
I sing.
incrĕpārer
II sing.
incrĕparēris, incrĕparēre
III sing.
incrĕparētur
I plur.
incrĕparēmur
II plur.
incrĕparemĭni
III plur.
incrĕparentur
PERFETTO
I sing.
increpitus o increpatus, –a, –um sim
II sing.
increpitus o increpatus, –a, –um sis
III sing.
increpitus o increpatus, –a, –um sit
I plur.
increpiti o increpati, –ae, –a simus
II plur.
increpiti o increpati, –ae, –a sitis
III plur.
increpiti o increpati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
increpitus o increpatus, –a, –um essem
II sing.
increpitus o increpatus, –a, –um esses
III sing.
increpitus o increpatus, –a, –um esset
I plur.
increpiti o increpati, –ae, –a essemus
II plur.
increpiti o increpati, –ae, –a essetis
III plur.
increpiti o increpati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
incrĕpāre
II plur.
incrĕpamĭni
FUTURO
II sing.
incrĕpātor
III sing.
incrĕpātor
II plur.
III plur.
incrĕpantor
PARTICIPIO
PERFETTO
increpitus o increpatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
incrĕpāri
PERFETTO
Singolare:
increpitus o increpatus, –a, –um esse
Plurale:
increpiti o increpati, –ae, –a esse
FUTURO
increpitum esse o increpatum esse
GERUNDIVO
incrĕpandus, –a, –um
SUPINO
increpitu o increpatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:INCREPOR100}}